라틴어 문장 검색

ego sic semper et ubique vixi, ut ultimam quamque lucem tanquam non redituram consumerem . . . profusis ego lacrimis rogo quaesoque, ut mecum quoque redeat in gratiam:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 99:1)
age, numquid et labra possumus tumore taeterrimo implere Numquid et crines calamistro convertere?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 102:36)
Oppida bello qui quatit et flammis miserandas eruit urbes, tela videt versasque acies et funera regum atque exundantes profuso sanguine campos.
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 31:3)
cuius a latere per spatium omne porrigitur nomine quidem flumen, re vera cloaca foedissima, ac sicut turpis immundissimo aspectu, ita pestilens odore taeterrimo.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 98 1:1)
ille tibi exequias et magni funus honoris fecit et in gelidos versit amoma sinus, diluit et lacrimis maerens unguenta profusis ossaque vicina condita texit humo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 923)
corpus ut aspexit, lacrimis auriga profusis restitit, hunc tali corripit illa sono:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권393)
Ut vero coepitque loqui dextramque prehendit hospes et auxilium submissa voce rogavit promisitque torum, lacrimis ait illa profusis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 6:1)
Dixerat, et lacrimis vultus lavere profusis, tam qui mandabat, quam cui mandata dabantur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 58:1)
cui protinus intima frigus ossa receperunt, buxoque simillimus ora pallor obit, lacrimisque genae maduere profusis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 51:2)
Tum lecto incumbens, fletu super ora profuso, haec ait:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 73:1)
Ture dato flammis vinoque in tura profuso caesarumque boum fibris de more crematis regia tecta petunt positisque tapetibus altis munera cum liquido capiunt Cerealia Baccho.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 58:2)
saepe etiam lacrimae me sunt scribente profusae, umidaque est fletu littera facta meo, corque vetusta meum, tamquam nova, vulnera novit, inque sinum maestae labitur imber aquae, cum vice mutata, qui sim fuerimque, recordor, et, tulerit quo me casus et unde, subit, saepe manus demens, studiis irata sibique, misit in arsuros carmina nostra focos, atque ita de multis quoniam non multa supersunt, cum venia facito, quisquis es, ista legas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 139)
fit mixta deinde peccandi natura luto cum simplice flatu, sed fortasse animam, Domini quia fluxit ab ore, conpositam factamque neges, velut ipsa Dei pars, quod dictu scelus est, taetras trahat oblita culpas et pessum damnata ruens chaos intret opertum, sit res illa Dei, non abnuo;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3268)
nam vos gerit ille et secum revocat, morbos ridete minaces, inflictos casus contemnite, taetra sepulcra despuite;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3373)
quodcumque nox mundi dehinc infecit atris nubibus, tu, rex, Eoi sideris vultu sereno inlumina, tu, sancte, qui taetram picem candore tinguis lacteo, ebenoque crystallum facis, delicta tergens 1 livida.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus20)

SEARCH

MENU NAVIGATION