도구

도구

라틴어 문장 검색

desiderantem quod satis est neque tumultuosum sollicitat mare nec saevus Arcturi cadentis impetus aut orientis Haedi, non verberatae grandine vineae fundusque mendax arbore nunc aquas culpante, nunc torrentia agros sidera, nunc hiemes iniquas.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 19)
haud quia grando contuderit vitis oleamque momorderit aestus, nec quia longinquis armentum aegrotet in agris;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 82)
et offenderas eum, cuius eras heres, et mutaturum tabulas . singula levia sunt et , universa vero nocent etiamsi non ut fulmine, tamen ut grandine.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 270:5)
Nam cetera eius tela, quibus genus humanum debellatur, grandinis more dissultant, quae incussa tectis sine ullo habitatoris incommodo crepitat ac solvitur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 45 9:2)
saepe, quae agellos pessimi cuiusque transierat, optimorum virorum segetem grando percussit ;
(세네카, 행복론, Liber II 124:1)
Tunc quidquid inter caelum terrasque plenum formidinis interiacet perspicit et hoc toni- tribus, fulminibus, ventorum flatibus ac nimborum nivisque et grandinis iactu tumultuosum spatium.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 141:2)
instatque pigris manibus - haud quid sit scio, sed grando quiddam est.
(세네카, Thyestes 277:1)
sic formae triplicis procax iuventus tellurem pede proterens voraci currebat capitum stupenda gressu et cum classica numinum sonabant mox contra tonitrus resibilante audebat superos ciere planta.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Felicem16)
sic cum pallentes Phlegraea in castra coirent caelicolae iamque Odrysiam Gradivus in hastam surgeret et Libycos Tritonia tolleret angues ingentemque manu curvaret Delius arcum, stabat anhela metu solum Natura Tonantem respiciens - quando ille hiemes tonitrusque vocaret nubibus, igniferam quot fulmina posceret Aetnen?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권194)
non tantis Hyas inserena nimbis terras obruit aut soluta Plias, qualis per cuneos hiems Latinos plebem grandine contudit serena.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, Kalendae Decembres8)
"illa quidem meruit, sed ne, precor, igne superno aestuet aut dura feriatur grandine;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, arbor Atedii Melioris20)
tu - seu tarda situ rebusque exhausta senectus erravit seu blanda diu Fortuna regressum maluit - attonitum et venturi fulminis ictus horrentem tonitru tantum lenique procella contentus monuisse senem;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum58)
"quam vultu confessus adis, ubi conscia magni signa tori tonitrus agis et mea fulmina torques, facta luant Thebae:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권89)
mox ut iactis sermonibus irae intumuere satis, tum vero erectus uterque exsertare umeros undamque lacessere pugnam, celsior ille gradu procera in membra simulque integer annorum, sed non et viribus infra Tydea fert animus, totosque infusa per artus maior in exiguo regnabat corpore virtus, iam crebros ictus ora et cava tempora circum obnixi ingeminant, telorum aut grandinis instar Riphaeae, flexoque genu vacua ilia fundunt.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권137)
nam Tydea largus habebat perfusum magna virtutis imagine somnus, et iam noctivagas inter deus armifer umbras desuper Arcadiae fines Nemeaeaque rura Taenariumque cacumen Apollincasque Therapnas armorum tonitru ferit et trepidantia corda implet amore sui.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권161)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION