라틴어 문장 검색

capere eius amentiam civitas, Italia, provinciae, regna non poterant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 32장 1:5)
ridet scilicet nostram amentiam, qui in vita sua rationem summi offici desideremus et instituta virorum bonorum requiramus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 17장 2:2)
quid haec amentia, quid haec festinatio, quid haec immaturitas tanta significat?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 26장 2:1)
quorum et hilaritatis et vicissim tristitiae modum res ipsae de quibus agetur temperabunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 18장 3:4)
nec minus illud acute, quod animi adfectionem lumine mentis carentem nominaverunt amentiam eandemque dementiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 10:1)
quae est igitur amentia - ?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 71:13)
atque ut haec tabificae mentis perturbationes sunt, aegritudinem dico et metum, sic hilariores illae, cupiditas avide semper aliquid expetens et inanis alacritas, id est laetitia gestiens, non multum differunt ab amentia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 36:1)
etsi enim omnis animi perturbatio gravis est nec multum differt ab amentia, tamen [ita] ceteros, cum sunt in aliqua perturbatione aut metus aut laetitiae aut cupiditatis, commotos modo et perturbatos dicere solemus, at eos, qui se aegritudini dediderunt, miseros adflictos aerumnosos calamitosos.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 82:4)
) 370 6 alacritas v. ἡδονή *αἱρεῖσθαι v. expetere (petere 445 19) *ἀλυπία (Hieronymi) dolore vacare 287 16 - vacuitas doloris 442 25 amentia 320 24 379 5 402 26 amicitia 353 29 398 6 432 12 437 10 amor 396 15399 26 amor sui 353 27 angor (ἄχθοσ) 370 4 - distinguitur ab anxietate 374 11 389 27 anima v. ἀήρ = ψυχή 228 10 (animum vel animam), 236 1 et 289 12 in poetarum versibus animus quid sit sec.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.12)
Non tenui ego diutius lacrimas, sed ad ultimam perductus tristitiam Quaeso inquam domina, certe embasicoetan iusseras dari.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 24:2)
Quotiescunque enim in convivio de usu formosorum mentio facta est, tam vehementer excandui, tam severa tristitia violari aures meas obsceno sermone nolui, ut me mater praecipue tanquam unum ex philosophis intueretur.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 85:3)
Nos dissimulata nauseantis devotione ad ordinem tristitiae redimus, silentioque compositi reliquas noctis horas male soporati consumpsimus . . .
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 103:10)
Sed huic tristitiae eadem illa succurrit ancilla, sevocatumque me non minus decoro exornavit capillamento;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 110:5)
Accessisse huic tristitiae proximum naufragium, quo amplius vicies sestertium amiserit;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 117:12)
. . Dum haec me stupente in lectulo sedet anserisque fatum complorat, interim Proselenos cum impensa sacrificii venit, visoque ansere occiso sciscitata causam tristitiae et ipsa flere vehementius coepit meique misereri, tanquam patrem meum, non publicum anserem, occidissem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 137:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION