도구

도구

라틴어 문장 검색

quidquid extra concupiscitur, vitiis, non usibus laboratur.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 64:4)
C. Caesar, quem mihi videtur rerum natura edidisse, ut ostenderet, quid summa vitia in summa fortuna possent, centiens sestertio cenavit uno die ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 66:1)
Scilicet maiores nostri, quorum virtus etiamnunc vitia nostra sustentat, infelices erant, qui sibi manu sua parabant cibum, quibus terra cubile erat, quorum tecta nondum auro fulgebant, quorum templa nondum gemmis nitebant.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 69:2)
Tune venena edebat bibebatque, eum immensis epulis non delectaretur tantum, sed gloriaretur, eum vitia sua ostentaret, eum civitatem in luxuriam suam converteret, eum iuventutem ad imitationem sui sollici- taret etiam sine malis exemplis per se docilem.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 72:5)
non fortunae iste vitio, sed suo pauper est.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 76:2)
Eadem natura est in omni desiderio, quod modo non ex inopia, sed ex vitio nascitur ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 78:2)
Non singula vitia ratio sed pariter omnia prosternit;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 93:2)
non potest muliebris excusatio contingere ei, a qua omnia muliebria vitia afuerunt.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 110:2)
tantum debes a feminarum lacrimis abesse, quantum vitiis.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 113:2)
nam ceteris vitiis iam pridem elusum est.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 120:3)
Nisi te, Marcia, scirem tam longe ab infirmitate muliebris animi quam a ceteris vitiis recessisse et mores tuos velut aliquod antiquum exemplar aspici, non auderem obviam ire dolori tuo, cui viri quoque libenter haerent et incubant, nec spem concepissem tam iniquo tempore, tam inimico iudice, tam invidioso crimine posse me efficere, ut fortunam tuam absolveres.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 2:1)
Quem- admodum omnia vitia penitus insidunt, nisi, dum surgunt, oppressa sunt, ita haec quoque tristia et misera et in se saevientia ipsa novissime acerbitate pascuntur et fit infelicis animi prava voluptas dolor.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 8:3)
tu, Marcia, cum videres senilem in iuvene prudentiam, victorem omnium voluptatium animum, emendatum, carentem vitio, divitias sine avaritia, honores sine ambitione, voluptates sine luxuria adpetentem, diu tibi putabas illum sospitem posse contingere ?
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 140:2)
paulumque supra nos commoratus, dum expurgatur et inhaerentia vitia situmque omnem mortalis aevi excutit, deinde ad excelsa sublatus inter felices currit animas.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 150:4)
Excussa iam antiqua credulitate et saeculo ad summam perducto sollertiam cum ambitu congressus, multiformi malo, et cum potentiae immensa cupiditate, quam totus orbis in tres divisus satiare non poterat, adversus vitia civitatis degenerantis et pessum sua mole sidentis stetit solus et cadentem rem publicam, quantum modo una retrahi manu poterat, tenuit, donec abstractus comitem se diu sustentatae ruinae dedit simulque exstincta sunt quae nefas erat dividi;
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 7:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION