라틴어 문장 검색

infinitum quod θέσιν illi appellant, nos propositum possumus nominare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 21장 1:5)
Atque huic generi finitimum est illud quod appellari de eodem et de altero diximus, quod genus forma quaedam definitionis est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 23장 1:5)
Itaque aut infitialis aut coniecturalis prima appelletur, definitiva altera, tertia, quamvis molestum nomen hoc sit, iuridicialis vocetur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 24장 2:4)
refutatio autem accusationis, in qua est depulsio criminis, quoniam Graece στάσισ dicitur, appelletur Latine status;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 25장 1:1)
In qua re alii quasi status exsistunt novi, sed appellentur legitimae disceptationes.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 25장 3:4)
porro cum inter menda communia haud pauca e falsa verborum separatione nata sint (velut illud appellat amputat 348, 12 [cf.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말195)
itaque dierum quinque scholas, ut Graeci appellant, in totidem libros contuli.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 8:1)
omne pronuntiatum (sic enim mihi in praesentia occurrit ut appellarem ἀξίωμα, utar post alio, si invenero melius) - id ergo est pronuntiatum, quod est verum aut falsum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 14:2)
duobus Pherecratem quendam Phthiotam senem, quem ait a Deucalione ortum, disserentem inducit nihil esse omnino animum, et hoc esse nomen totum inane, frustraque animalia et animantis appellari, neque in homine inesse animum vel animam nec in bestia, vimque omnem eam, qua vel agamus quid vel sentiamus, in omnibus corporibus vivis aequabiliter esse fusam nec separabilem a corpore esse, quippe quae nulla sit, nec sit quicquam nisi corpus unum et simplex, ita figuratum ut temperatione naturae vigeat et sentiat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 21:2)
quintum genus adhibet vacans nomine et sic ipsum animum ἐνδελέχειαν appellat novo nomine quasi quandam continuatam motionem et perennem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 22:3)
Itaque unum illud erat insitum priscis illis, quos cascos appellat Ennius, esse in morte sensum neque excessu vitae sic deleri hominem, ut funditus interiret;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 26:4)
accedit ut eo facilius animus evadat ex hoc aëre, quem saepe iam appello, eumque perrumpat, quod nihil est animo velocius, nulla est celeritas quae possit cum animi celeritate contendere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 42:1)
quae quidem cogitans soleo saepe mirari non nullorum insolentiam philosophorum, qui naturae cognitionem admirantur eiusque inventori et principi gratias exultantes agunt eumque venerantur ut deum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 47:1)
licet concurrant omnes plebei philosophi - sic enim i, qui a Platone et Socrate et ab ea familia dissident, appellandi videntur - , non modo nihil umquam tam eleganter explicabunt, sed ne hoc quidem ipsum quam subtiliter conclusum sit intellegent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 54:1)
cumque nihil esset . . . , ut omnibus locis a Platone disseritur - nihil enim putat esse, quod oriatur et intereat, idque solum esse, quod semper tale sit quale est (ἰδέαν appellat ille, nos speciem) - , non potuit animus haec in corpore inclusus adgnoscere, cognita attulit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 57:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION