도구

도구

라틴어 문장 검색

omne pronuntiatum (sic enim mihi in praesentia occurrit ut appellarem ἀξίωμα, utar post alio, si invenero melius) - id ergo est pronuntiatum, quod est verum aut falsum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 14:2)
duobus Pherecratem quendam Phthiotam senem, quem ait a Deucalione ortum, disserentem inducit nihil esse omnino animum, et hoc esse nomen totum inane, frustraque animalia et animantis appellari, neque in homine inesse animum vel animam nec in bestia, vimque omnem eam, qua vel agamus quid vel sentiamus, in omnibus corporibus vivis aequabiliter esse fusam nec separabilem a corpore esse, quippe quae nulla sit, nec sit quicquam nisi corpus unum et simplex, ita figuratum ut temperatione naturae vigeat et sentiat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 21:2)
quintum genus adhibet vacans nomine et sic ipsum animum ἐνδελέχειαν appellat novo nomine quasi quandam continuatam motionem et perennem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 22:3)
Itaque unum illud erat insitum priscis illis, quos cascos appellat Ennius, esse in morte sensum neque excessu vitae sic deleri hominem, ut funditus interiret;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 26:4)
accedit ut eo facilius animus evadat ex hoc aëre, quem saepe iam appello, eumque perrumpat, quod nihil est animo velocius, nulla est celeritas quae possit cum animi celeritate contendere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 42:1)
licet concurrant omnes plebei philosophi - sic enim i, qui a Platone et Socrate et ab ea familia dissident, appellandi videntur - , non modo nihil umquam tam eleganter explicabunt, sed ne hoc quidem ipsum quam subtiliter conclusum sit intellegent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 54:1)
cumque nihil esset . . . , ut omnibus locis a Platone disseritur - nihil enim putat esse, quod oriatur et intereat, idque solum esse, quod semper tale sit quale est (ἰδέαν appellat ille, nos speciem) - , non potuit animus haec in corpore inclusus adgnoscere, cognita attulit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 57:1)
quem enim omnibus locis divinum, quem sapientissimum, quem sanctissimum, quem Homerum philosophorum appellat, huius hanc unam sententiam de inmortalitate animorum non probat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 78:3)
tene, cum ab is, qui se iudicum numero haberi volunt, evaseris, ad eos venire, qui vere iudices appellentur, Minoem Rhadamanthum Aeacum Triptolemum, convenireque eos qui iuste cum fide vixerint - haec peregrinatio mediocris vobis videri potest?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 97:2)
Mate/r, te appello, tu/, quae curam so/mno suspensa/m levas, Neque te/ mei miseret, su/rge et sepeli na/tum - !
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 105:2)
est enim quoddam genus eorum qui se philosophos appellari volunt, quorum dicuntur esse Latini sane multi libri;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 7:1)
haec est copia verborum, quod omnes uno verbo malum appellamus, id tot modis posse dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 30:1)
hoc posito et verborum concertatione sublata tantum tamen excellet illud quod recte amplexantur isti, quod honestum, quod rectum, quod decorum appellamus, quod idem interdum virtutis nomine amplectimur, ut omnia praeterea, quae bona corporis et fortunae putantur, perexigua et minuta videantur, ne malum quidem ullum, nec si in unum locum conlata omnia sint, cum turpitudinis malo comparanda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 30:7)
haec duo Graeci illi, quorum copiosior est lingua quam nostra, uno nomine appellant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 35:4)
itaque industrios homines illi studiosos vel potius amantis doloris appellant, nos commodius laboriosos:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 35:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION