라틴어 문장 검색

Nihil fuit in Catulis, ut eos exquisite iudicio putares uti litterarum, quamquam erant litterati;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 171:2)
hi autem optime uti lingua Latina putabantur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 171:4)
nec vero, tamquam in possessionem suam venerit, excludat alios, sed cum reliquis in rebus, turn in sermone communi vicissitudinem non iniquam putet;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 172:2)
quae cum vulgo viseretur, suffragata domino, novo homini, ad consulatum putabatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 178:4)
Sordidi etiam putandi, qui mercantur a mercatoribus, quod statim vendant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 193:5)
sordida putanda est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 194:3)
cuius studium qui vituperat, haud sane intellego, quidnam sit, quod laudandum putet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 7:5)
Sed quia deos nocere non putant, iis exceptis homines hominibus obesse plurimum arbitrantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 15:2)
Quaecumque igitur homines homini tribuunt ad eum augendum atque honestandum, aut benivolentiae gratia faciunt, cum aliqua de causa quempiam diligunt, aut honoris, si cuius virtutem suspiciunt, quemque dignum fortuna quam amplissima putant, aut cui fidem habent et bene rebus suis consulere arbitrantur, aut cuius opes metuunt, aut contra, a quibus aliquid exspectant, ut cum reges popularesve homines largitiones aliquas proponunt, aut postremo pretio ac mercede ducuntur, quae sordidissima, est illa quidem ratio et inquinatissima et iis, qui ea tenentur, et illis, qui ad eam confugere conantur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 27:1)
O miserum, qui fideliorem et barbarum et stigmatiari putaret quam coniugem!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 32:4)
Quae si populo Romano iniuste imperanti accidere potuerunt, quid debent putare singuli?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 38:7)
si diligit multitude, si fidem habet, si cum admiratione quadam honore dignos putat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 41:4)
Itaque eos viros suspiciunt maximisque efferunt laudibus, in quibus existimant se excellentes quasdam et singulares perspicere virtutes, despiciunt autem eos et contemnunt, in quibus nihil virtutis, nihil animi, nihil nervorum putant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 47:3)
Nam quos improbos, maledicos, fraudulentos putant et ad faciendam iniuriam instructos, eos haud contemnunt quidem, sed de iis male existimant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 47:5)
Admiratione autem afficiuntur ii, qui anteire ceteris virtute putantur et cum omni carere dedecore, tum vero iis vitiis, quibus alii non facile possunt obsistere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 48:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION