라틴어 문장 검색

Cum igitur tanta vis iustitiae sit, ut ea etiam latronum opes firmet atque augeat, quantam eius vim inter leges et iudicia et in constituta re publica fore putamus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 52:7)
quarum etsi laudabilior est defensio, tamen etiam accusatio probata persaepe est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 65:4)
inquit, ratio in istam spem induxit, ut eos tibi fideles putares fore, quos pecunia corrupisses?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 70:4)
Hoc ille filio, sed praeceptum putemus omnibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 71:1)
est enim multus in laudanda magnificentia et apparatione popularium munerum taliumque sumptuum facultatem fructum divitiarum putat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 75:3)
Omnes enim immemorem beneficii oderunt eamque iniuriam in deterrenda liberalitate sibi etiam fieri eumque, qui faciat, communem hostem tenuiorum putant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 84:4)
At qui se locupletes, honoratos, beatos putant, ii ne obligari quidem beneficio volunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 92:8)
quin etiam beneficium se dedisse arbitrantur, cum ipsi quamvis magnum aliquod acceperint, atque etiam a se aut postulari aut exspectari aliquid suspicantur, patrocinio vero se usos aut clientes appellari mortis instar putant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 92:9)
At vero ille tenuis, cum, quicquid factum sit, se spectatum, non fortunam putet, non modo illi, qui est meritus, sed etiam illis, a quibus exspectat (eget enim multis), gratum se videri studet neque vero verbis auget suum munus, si quo forte fungitur, sed etiam extenuat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 93:1)
Quam ob rem melius apud bonos quam apud fortunatos beneficium collocari puto.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 94:1)
fundamentum enim est perpetuae commendationis et famae iustitia, sine qua nihil potest esse laudabile.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 94:14)
Qui vero se populares volunt ob eamque causam aut agrariam rem temptant, ut possessores pellantur suis sedibus, aut pecunias creditas debitoribus condonandas putant, labefactant fundamenta rei publicae, concordiam primum, quae esse non potest, cum aliis adimuntur, aliis condonantur pecuniae, deinde aequitatem, quae tollitur omnis, si habere suum cuique non licet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 103:1)
Atque in hac pernicie rei publicae ne illam quidem consequuntur, quam putant, gratiam;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 104:1)
Sed cum magnam animadverteret in bonis et possessionibus difficultatem, quod et eos, quos ipse restituerat, quorum bona alii possederant, egere iniquissimum esse arbitrabatur et quinquaginta annorum possessiones moveri non nimis aequum putabat, propterea quod tam longo spatio multa hereditatibus, multa emptionibus, multa dotibus tenebantur sine iniuria, iudicavit neque illis adimi nec iis non satis fieri, quorum illa fuerant, oportere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 107:2)
Quam cum Sicyonem attulisset, adhibuit sibi in consilium quindecim principes, cum quibus causas cognovit et eorum, qui aliena tenebant, et eorum, qui sua amiserant, perfecitque aestimandis possessionibus, ut persuaderet aliis, ut pecuniam accipere mallent, possessionibus cederent, aliis, ut commodius putarent numerari sibi, quod tanti esset, quam suum recuperare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 108:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION