도구

도구

라틴어 문장 검색

naturae celeritatem ad discendum et memoriam dabant, quorum utrumque mentis esset proprium et ingenii;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 25:2)
communis haec ratio, et utrisque hic bonorum finis videbatur, adipisci quae essent prima in natura quaeque ipsa per sese expetenda aut omnia aut maxima;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 28:4)
in utroque tamen utrumque:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 30:3)
sed quod ex utroque, id iam corpus et quasi qualitatem quandam nominabant - dabitis enim profecto ut in rebus inusitatis, quod Graeci ipsi faciunt a quibus haec iam diu tractantur, utamur verbis interdum inauditis.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 30:6)
Tertia deinde philosophiae pars, quae erat in ratione et in disserendo, sic tractabatur ab utrisque.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 38:1)
huic rationi quod erat consentaneum faciebat, ut contra omnium sententias disserens de sua plerosque deduceret, ut cum in eadem re paria contrariis in partibus momenta rationum invenirentur facilius ab utraque parte assensio sustineretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 57:4)
Hanc Academiam novam appellant, quae mihi vetus videtur, si quidem Platonem ex illa vetere numeramus, cuius in libris nihil affirmatur et in utramque partem multa disseruntur, de omnibus quaeritur nihil certi dicitur - sed tamen illa quam exposuisti vetus, haec nova nominetur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 58:1)
in quorum rixam si Academicus incurrerit, utrosque audiet trahentes se ad suas partes, sed si in illos aut in istos concesserit, ab eis quos deseret insanus imperitus temerariusque clamabitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER SECUNDUS21)
te sapientem et appellant et existimant Tribuebatur hoc modo M. Catoni, scimus L. Acilium apud patres nostros appellatum esse sapientem, sed uterque alio quodam modo:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 8:4)
De me autem, ut iam cum utroque vestrum loquar, sic habetote:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 12:3)
quam ob rem utrique nostrum gratum admodum feceris.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 20:6)
saepissime igitur mihi de amicitia cogitanti maxime illud considerandum videri solet, utrum propter imbecillitatem atque inopiam desiderata sit amicitia, ut dandis recipiendisque meritis, quod quisque minus per se ipse posset, id acciperet ab alio vicissimque redderet, an esset hoc quidem proprium amicitiae, sed antiquior et pulchrior et magis a natura ipsa profecta alia causa.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 34:6)
sin autem ad adulescentiam perduxissent, dirimi tamen interdum contentione vel uxoriae condicionis vel commodi alicuius, quod idem adipisci uterque non posset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 44:1)
itaque mortem sibi uterque conscivit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 54:10)
qui igitur utraque in re gravem constantem stabilem se in amicitia praestiterit, hunc ex maxime raro genere hominum iudicare debemus et paene divino.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 81:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION