도구

도구

라틴어 문장 검색

Postquam vero Ytalorum litigia sedata fuerunt, et cum Grecis cumque Penis nondum pro divino iudicio certatum esset, ad Imperium intendentibus illis et illis, Fabritio pro Romanis, Pirro pro Grecis, de imperii gloria in militie multitudine decertantibus, Roma obtinuit;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 32:2)
Videant nunc iuriste presumptuosi quantum infra sint ab illa specula rationis unde humana mens hec principia speculatur, et sileant secundum sensum legis consilium et iudicium exhibere contenti. 21.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 32:7)
Nec iam depauperatio talis absque Dei iudicio fit, cum nec pauperibus, quorum patrimonio sunt Ecclesie facultates, inde subveniatur, nec ab offerente Imperio cum gratitudine teneantur. 3.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 33:5)
quicunque aliquod edictum ex electione prosequitur, illud esse iustum opere persuadet et, cum opera persuadentiora sint quam sermones, ut Phylosopho placet in ultimis ad Nicomacum, magis persuadet quam si sermone approbaret.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 33:18)
Ergo Cristus Augusti, Romanorum auctoritate fungentis, edictum fore iustum opere persuasit.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 33:22)
"In memoria ecterna erit iustus, ab auditione mala non timebit"? 5.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 1:11)
1. Cum igitur homo non nature instinctu, sed ratione moveatur, et ipsa ratio vel circa discretionem vel circa iudicium vel circa electionem diversificetur in singulis, adeo ut fere quilibet sua propria specie videatur gaudere, per proprios actus vel passiones, ut brutum anirnal, neminem alium intelligere opinamur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 17:1)
3. Nos autem, cui mundus est patria velut piscibus equor, quanquam Sarnum biberimus ante dentes et Florentiam adeo diligamus ut, quia dileximus, exilium patiamur iniuste, rationi magis quam sensui spatulas nostri iudicii podiamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 35:1)
5. Nos vero iudicium relinquentes in hoc et tractatum nostrum ad vulgare latium retrabentes, et receptas in se variationes dicere nec non illas invicem comparare conemur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 79:1)
Et dicimus quod, si vulgare sicilianum accipere volumus secundum quod prodit a terrigenis mediocribus, ex ore quorum iudicium eliciendum videtur, prelationis honore minime dignum est, quia non sine quodam tempore profertur;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 101:2)
8. Quare, omnibus presentis capituli ad iudicium comparentibus, arbitramur nec romandiolum, nec suum oppositum ut dictum est, nec venetianum esse illud quod querimus vulgare illustre.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 134:1)
quod procul dubio nostro iudicio sic esse censemus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 140:2)
Deique optimi maximi infinitam sapientiam bonitatemque, alios justae dominationi addictos, obstrictos, deditos, aliis tradere statuisse;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.42)
Senatus, autem Britannicus, immoderata imperii libidine incensus, quam justitiae non solum adversam, sed ne regni quidem ipsius Anglici formae consonam esse novit, successumque felicem, in genere quovis certaminis, in quo justi verique ratio habita sit, desperans, colonias hasce vi in servitutem redigendi consilium crudele cepit, inivitque:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.45)
Summam vigilantiam, comitatem, facundiamque, milites coercere, et ad justam disciplinam revocare, postulabat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEXTUM.44)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION