라틴어 문장 검색

nunc, si forte potes - sed non potes, optima coniunx - finitis gaude tot mihi morte malis, quod potes, extenua forti mala corde ferendo, ad quae iam pridem non rude pectus habes, atque utinam pereant animae eum corpore nostrae, effugiatque avidos pars mihi nulla rogos!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 329)
O mihi dilectos inter pars prima sodales, unica fortunis ara reperta meis cuius ab adloquiis anima haec moribunda revixit, ut vigil infusa Pallade flamma solet;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 51)
“Tua sunt, Domine, qui amas animas” (Sap 11,26).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 120:2)
Perfectum non est solum ab exteriore parte ad interiorem transire ut Dei actionem in anima detegamus, sed etiam Eum convenire in omnibus rebus, sicut docuit sanctus Bonaventura:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 296:3)
si vis animae pacem felicitatemque attingere, habe sane fidem, sed si veritatis vis esse discipulus, tum vestiga ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 4:7)
Ceterum lumen fidei, quatenus cum veritate amoris coniungitur, minime a mundo materiali alienum est, quia amor in corpore animaque semper agitur;
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 61:1)
Abraham, antequam vocem Dei exaudiret iam eum quaerebat « secundum promptitudinem sollicitudinis animae suae» et «per omnem circumibat mundum, scrutans ubi sit Deus », usque ad diem quo adfuit « miserans Deus eius qui solus tacito quaerebat eum ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 65:6)
hic motus introducit nos, corpus et animam, in motum universi creati versus Dei plenitudinem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 82:10)
iamque insertato reserarat viscera cultro vittatus de more senex manibusque cruentis tractabat trepidas letali frigore fibras, postremosque animae pulsus in corde tepenti callidus interpres numeris et fine notabat:
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3148)
ante fores tumuli, quas saxa inmania duro obice damnarant scopulis substructa cavatis, stat Dominus nomenque ciet frigentis amici, nec mora, funereus revolutis rupibus horror evomit exequias gradiente cadavere vivas, solvite iam laetae redolentia vincla, sorores, solus odor sparsi spiramen aromatis efflat, nec de corporeo nidorem sordida tabo aura refert, oculos sanie stillante solutos pristinus in speculum decor excitat, et putrefactas tincta rubore genas paulatim purpura vestit, quis potuit fluidis animam suffundere membris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3249)
ipse gerit quod struxit opus, nec ferre pudescit factor quod peperit, corpus loquor atque animae vim.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3255)
finxerat hoc digitis, animam sufflaverat ore.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3256)
crede animam non esse Deum, sed crede creatis maiorem cunctis, ipsam quoque crede creatam, formata est namque ore Dei, quae non erat ante, sed formata habitu pulcherrima pictaque rebus divinis, et plena Deo similisque creanti, non tamen ipsa Deus, quoniam generatio non est, sed factura Dei est;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3259)
conlatum est animae, subito ut, quae non erat, esset.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3262)
est similis saeclis quod non consumitur ullis, quod sapiens iustique capax reginaque rerum imperat, ante videt, perpendit, praecavet, infit, verborum morumque opifex instructaque mille artibus et caelum sensu percurrere docta, his animam similem sibi conditor effigiavit, cetera dissimilem:
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3266)

SEARCH

MENU NAVIGATION