도구

도구

라틴어 문장 검색

Bene, inquit, aetatem fert.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 2:3)
Quis, inquit, generum meum ad gladium alligavit?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 3:2)
Magnum ostentum, inquit, anno Vatinii factum est, quod illo consule nec bruma nec ver nec aestas nec autumnus fuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 5:2)
Hominem bellum, inquit;
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 8:4)
Nec Augustus, inquit, Caesar in huiusmodi dicacitate quoquam minor, et fortasse nec Tullio:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 14:2)
Cicero, inquam, cum Piso gener eius mollius incederet, filia autem concitatius, ait filiae:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 16:2)
Augustus, inquam, Caesar adfectavit iocos, salvo tamen maiestatis pudorisque respectu, nec ut caderet in scurram.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 1:2)
In spongiam, inquit, incubuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 2:4)
Putas, inquit, te assem elephanto dare?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 3:2)
Sed tu, inquit, noli credere.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 4:2)
At tu, cum fugies, inquit, numquam post te respexeris.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 7:2)
Accipe, inquit, commendatitias, quia illic neminem nosti.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 15:3)
Non miror, inquit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 16:4)
ego, inquit, una manu ludo?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VI. 5:2)
Quid amplius, inquit, mihi facturus es, nisi ut Dyrrhachium eam et redeam?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VI. 6:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION