라틴어 문장 검색

Censuit Acilius Rufus consul designatus inquisitionem Bithynis dandam, postulationem Vareni silentio praeteriit.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 20 6:2)
Cum venissem in socrus meae villam Alsiensem, quae aliquamdiu Rufi Vergini fuit, ipse mihi locus optimi illius et maximi viri desiderium non sine dolore renovavit.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 10 1:1)
Hic situs est Rufus, pulso qui Vindice quondam imperium asseruit non sibi sed patriae.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 10 4:2)
Acilius tantum Rufus et cum eo septem an octo, septem immo, in priore sententia perseverarunt.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 13 5:1)
Tu de Rufo honestissime cogitas;
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 30 5:1)
Corelliam cum summa reverentia diligo, primum ut sororem Corelli Rufi, cuius mihi memoria sacrosancta est, deinde ut matri meae familiarissimam.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 11 3:1)
Animus tantum et spiritus viget Helvidio marito, Thrasea patre dignissimus;
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 19 3:3)
Nam cum Senecio reus esset quod de vita Helvidi libros composuisset rogatumque se a Fannia in defensione dixisset, quaerente minaciter Mettio Caro, an rogasset respondit:
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 19 5:1)
C. PLINIUS RUFO SUO S.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 251)
Ego ut esse credam in primis eo ducor, quod audio accidisse Curtio Rufo.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 27 2:1)
sed cum lego, ex comparatione sentio quam male scribam, licet tu mihi bonum animum facias, qui libellos meos de ultione Helvidi orationi Demosthenis κατα` *μειδίου confers.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 30 4:3)
Quanto studiosius intentiusque legisti libros quos de Helvidi ultione composui, tanto impensius postulas, ut perscribam tibi quaeque extra libros quaeque circa libros, totum denique ordinem rei cui per aetatem non interfuisti.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 13 1:1)
Fuerat alioqui mihi cum Helvidio amicitia, quanta potuerat esse cum eo, qui metu temporum nomen ingens paresque virtutes secessu tegebat;
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 13 3:1)
fuerat cum Arria et Fannia, quarum altera Helvidi noverca, altera mater novercae.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 13 3:2)
Ego et modestius et constantius arbitratus immanissimum reum non communi temporum invidia, sed proprio crimine urgere, cum iam satis primus ille impetus defremuisset et languidior in dies ira ad iustitiam redisset, quamquam tum maxime tristis amissa nuper uxore, mitto ad Anteiam - nupta haec Helvidio fuerat -;
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 13 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION