라틴어 문장 검색

LEGEBATUR Panaetii philosophi liber De (Oficiis secundus ex tribus illis inclitis libris, quos M. Tullius magno cum studio maximoque opere aemulatus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXVIII 2:1)
Praeterea vir acerrimae in studio litterarum diligentiae M. Tullius non sola esse haec duo verba dixisset, si reperiri posset ullum tertium.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, III 8:1)
IN libro M. Tulli, qui est secundus De Gloria, manifestus error est non magnae rei, quem errorem esse possit cognoscere non aliquis eruditorum, sed qui tantum legerit ̔Ομήρου το` Η'.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, VI 2:1)
Quamobrem non tam id mirabamur errasse in ea re M. Tullium, quam non esse animadversum hoc postea correctumque vel ab ipso vel a Tirone, liberto eius, diligentissimo homine et librorum patroni sui studiosissimo.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, VI 3:1)
Testata itidem et interpretata eadem ratione dixit M. Tullius in primo libro De Divinatione, ut testor interpretorque verba communia videri debeant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XII 8:1)
Veritum autem, sicut puditum et pigitum, non personaliter per infinitum modum dictum esse, non a vetustioribus tantum videmus, sed a M. quoque Tullio in secundo De Finibus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XII 10:1)
M. Cicero natus est, ad M. Tullium et Cn.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XXVIII 4:2)
Frunisci rarius quidem fuit in aetate M. Tulli ac deinceps infra rarissimum, dubitatunque est ab inperitis antiquitatis an Latinum foret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, II 6:2)
Hoc cum legeretur in coetu forte hominum doctorum, rhetoricus quidam sophista, utriusque linguae callens, haut sane ignobilis ex istis acutulis et minutis doctoribus qui τεχνικοί appellantur, atque in disserendo tamen non impiger, usum esse existimabat argumento M. Tullium non probo neque apodictico, sed eiusdem quaestionis, cuius esset ea ipsa res de qua quaereretur;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, V 4:1)
non dubium est, quin M. Tullius omnium sit eloquentissimus, aliter autem, cum sic componimus, quod quasi prior videtur contrarium:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIII 3:5)
Servio autem Tullio regnante, Pisistratus Athenis tyrannus fuit, Solone ante in exilium voluntarium profecto, quoniam id ei praedicenti non creditum est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XXI 5:1)
locum suggestumque unde verba fierent, sicut M. Tullius in oratione quae inscripta est Contra Contionem Q. Metelli:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, VII 7:1)
item significare coetum populi adsistentis, sicuti idem M. Tullius in Oratore ait:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, VII 9:2)
Inter duas filias regum quid mutet, inter Antigonam et Tulliam, est animadvertere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XII 10:2)
Aetate denique M. Tullii, sicut ipse quodam loco significat, nondum Caucasum montem Romanae rei publicae fama transcenderat et erat tunc adulta Parthis etiam ceterisque id locorum gentibus formidolosa.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION