라틴어 문장 검색

ad haec ille confusus inrubuit, nil impudenti excusatione deprecatus errorem, sed ad cuncta convictum cum redarguerem, verecundiae iunxit comites lacrimas ita profluas ubertimque manantes, ut secuturae correctioni fidem fecerint.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Proculo suo salutem 1:3)
sed quoniam perfecta dilectio non tam debet recolere, quid officiorum solvat, quam meminisse, quid debeat, etiam nunc laxatis verecundiae habenis obsequium alloquii impudentis iteramus.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Apollinari suo salutem 1:2)
quocirca solvere modo litteras paulo politiores aut intempestive petor aut inpudenter aggredior, quas vel ioco lepidas vel stilo cultas alternare felicium est.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius domino papae Fausto salutem. 3:3)
facturus rem videbar impudentissimam, si tantum mihi cuncta placuissent, ut nulla tibi displicitura confiderem;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius domino papae Lupo salutem. 3:2)
Contra inpudentem stulta est nimia ingenuitas.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 17)
Reuertuntur ergo inpudentes grassatores Hiberni domus, post non longum tempus reuersuri;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XIV.5)
adeo stolida impudensque postulatio visa est censere ne in Italiam transmittant Galli bellum, ipsos id avertere in se, agrosque suos pro alienis populandos obicere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 196:1)
impudentem et gubernatorem et imperatorem esse qui, cum alienis oculis ei omnia agenda sint, postulet sibi aliorum capita ac fortunas committi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 314:1)
quod cum expedire non posset, ab amore temerarium atque impudens mutuatur consilium;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 162:2)
qui tamen nequaquam adeo est intempestivus quam vestrae istae absurdae atque abhorrentes lacrimae sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 595:1)
Aetoli consilium cum rei, spei quoque non audacis modo sed etiam impudentis ceperunt, Demetriadem Chalcidem Lacedaemonem occupandi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 400:1)
senatus in eadem perstare sententia, ut absurdum esse diceret ignorare regem, quid sperans aut petens venerit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 601:1)
Eumenes tamquam ad Antiochum spoliandum me venit et, si diis placet, decem legatorum decretum calumniae impudentissimae praetendit, quo maxime et refelli et coargui potest.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 324:2)
Intro abi, nam te quidem edepol nihil est impudentius.
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 3, scene 154)
Homo audacissime, cum istacin te oratione huc ad me adire ausum, impudens!
(티투스 마키우스 플라우투스, Aulularia, act 4, scene 1041)

SEARCH

MENU NAVIGATION