라틴어 문장 검색

dubito sane utrum et invitus, at certe similis invito, quippe quo providente vel, si tamen hoc nimis abnuis, adquiescente sim tuis libris insalutatus hisque, quod multo est iniuriosius, territorium Arvernum cum praeterirent, non solum moenia mea, verum etiam latera radentibus.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius domino papae Fausto salutem. 3:3)
) in omnibus cedam, quippe qui in alio genere virtutum iam per quinquennia decem non aequaevis sacerdotibus tantum verum et antiquis, quotiens collatus, antelatus quoque sis, noveris volo, quamvis astra questibus quatias atque maiorum cineres favillasque in testimonium laesae caritatis implores, pedem me conflictui tuo, si mutuo super amore certandum est, non retracturum, quia cum in ceteris rebus tum foedissimum perquam est in dilectione superari.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius domino papae Lupo salutem. 8:2)
ipsam illic matrem sprevisset Achilles, nec tamen abnuerit genero se iungere tali:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권 1:116)
"ibis qua vagus Hercules et Euhan ultra sidera flammeumque solem et Nili caput et nives Atlantis, et laudum cumulo beatus omni scandes belliger abnuesque currus;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana47)
"anne aliquis soceros accedere tales abnuat?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권62)
Unde mane facto fratres monasterii illius, qui pridie abnuerant, diligenter ipsi petere coeperunt, ut apud se eaedem sanctae ac Deo dilectae reliquiae conderentur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XI.10)
at quodcumque meae poterunt audere camenae, seu tibi par poterunt seu, quod spes abnuit, ultra siue minus ( certeque canent minus), omne uouemus hoc tibi, nec tanto careat mihi carmine charta.
(티불루스, Elegiae, 3권, Panegyricus Messallae8)
ergo ex industria factus ad imitationem stultitiae, cum se suaque praedae esse regi sineret, Bruti quoque haud abnuit cognomen, ut sub eius obtentu cognominis liberator ille populi Romani animus latens opperiretur tempora sua.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 574:1)
iam caput fieri libertatem repetentium, si se plebs comitem senatui det, et quem ad modum patres vocati non coeant in senatum, sic plebs abnuat dilectum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 408:2)
profecti cum mandata plebis patribus exposuissent, alii decemviri, quando quidem praeter spem ipsorum supplicii sui nulla mentio fieret, haud quicquam abnuere:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 585:1)
ad quarum primum strepitum velut signo accepto arma cepere Aequi ac Volsci, simul quod persuaserant iis duces, cupidi praedarum, biennio ante dilectum indictum haberi non potuisse abnuente iam plebe imperium;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 733:1)
nec abnuitur ita fuisse, si ad iudices alios itum foret;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 804:1)
adprobantibus cunctis primo Quinctius abnuere et quid sibi vellent rogitare, qui se aetate exacta tantae dimicationi obicerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 151:3)
venditum sub hasta consul in aerarium redigere quaestores iussit, tum praedicans participem praedae fore exercitum, cum militiam non abnuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 586:2)
equidem haud abnuerim Clusium Gallos ab Arrunte seu quo alio Clusino adductos;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 373:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION