라틴어 문장 검색

Quin et ulterius progredi licet, atque verissime asserere meram et miseram esse solitudinem ubi desunt amici veri, sine quibus mundus nihl aliud quam eremus est.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXVII. DE AMICITIA 1:11)
Bene asserit Heraclitus in uno aenigmatum suorum lumen siccum optimum.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXVII. DE AMICITIA 7:3)
Porro autem qui simul et semel sortem asserit de relapsu periclitatur, cum enim praetervectum tantas angustias se sentiat ad ingenium redibit.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXVIII. DE SUMPTIBUS 1:21)
Neque tamen assero factionum debitam considerationem esse negligendam.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XLIX [ = English LI] DE FACTIONIBUS 1:3)
Illud asserere licet, laudes moderatas, tempestive irrogatas, et minime vulgares honori vel maxime esse.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LI. [ = English LIII] DE LAUDE 1:21)
Astrologus quidam abstrusus et parum notus asserit nisi in caussa fuissent res duae constantes (una quod stellae fixae aequalem inter se distantiam perpetuo servent, altera quod motus non diurnius non variet ), ne momentum quidem temporis individuum aliquod durare potuisset.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LVI. [ = English LVIII] DE VICISSITUDINE RERUM 1:6)
Cuius erit pesti cor, ut asserit, utile uestri:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XII. De simia et testudinibus 13:15)
Quo faber inspecto regisque per atria uecto, Asserit obnixe, diadema quod abstulit ipse.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIX. De uiro, dracone et simia 20:14)
Itaque nihil est quod ammirere si in hoc uitae salo circumflantibus agitemur procellis, quibus hoc maxime propositum est, pessimis displicere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VI 1:14)
Ergo, licet naturalis haec quae praedicta sunt, ex suis principiis scire non possit, nec asserere, eo quod principia suae scientiae ad talia se non extendunt, non tamen debet ea negare, si alius ea ponat, non tamen tanquam vera per rationes, sed per revelationem factam ab aliqua causa superiori.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 51:3)
Neque ignoro displicuisse Erasistrato hanc curandi uiam:
(켈수스, 의학에 관하여, 3권, 21장 15:1)
Neque ignoro Erasistrato displicuisse hanc curandi viam:
(켈수스, 의학에 관하여, 3권, XXI De hydropicis. 15:1)
carmina nec superis nec displicuere Tonanti, cum teneris nossent congrua vota modis.
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 1:3)
Adseritur ferro captivum vulgus, et omnes diversae vocis populi, quos traxerat hostis servitio, tandem dominorum strage redempti blanda cruentatis adfigunt oscula dextris desertosque lares et pignora laeta revisunt.
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:243)
et ne singulos intempestive nunc persequar, cum tot alios Romani generis intuear memorabiles duces hoc semper duplici studio floruisse vel defendendi vel colendi patrios quaesitosve fines, intellego luxuriae et deliciis nostris pristinum morem virilemque vitam displicuisse.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 머리말 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION