도구

도구

라틴어 문장 검색

atqui si vitiis mediocribus ac mea paucis mendosa est natura, alioqui recta, velut siegregio inspersos reprendas corpore naevos,si neque avaritiam neque sordes nec mala lustraobiciet vere quisquam mihi, purus et insons, ut me collaudem, si et vivo carus amicis, causa fuit pater his;
(호라티우스의 풍자, 1권, 06장30)
est brevitate opus, ut currat sententia neu seinpediat verbis lassas onerantibus auris, et sermone opus est modo tristi, saepe iocoso,defendente vicem modo rhetoris atque poetae,interdum urbani, parcentis viribus atqueextenuantis eas consulto.
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장10)
at mihi curanon mediocris inest, fontis ut adire remotosatque haurire queam vitae praecepta beatae.'
(호라티우스의 풍자, 2권, 04장55)
Epistulae brevitas conpellit tacere, desiderium vestri cogit loqui.
(히에로니무스, 편지들, Ad Chromatium, Iovinum, Eusebium 6:9)
Si mediocris erit, spatium lustrabit utrimque metarum et sortes ducet frontemque manumque praebebit vati crebrum poppysma roganti, divitibus responsa dabit Phryx augur, et Indus conductus, dabit astrorum mundique peritus atque aliquis senior qui publica fulgura condit:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI286)
namque ibi fortunae veniam damus, alea turpis, turpe et adulterium mediocribus:
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI56)
sed nec tam tenuis census tibi contigit, ut mediocris iacturae te mergat onus, nec rara videmus quae pateris;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII4)
rem pateris modicam et mediocri bile ferendam, si flectas oculos maiora ad crimina, confer conductum latronem, incendia sulpure coepta atque dolo, primos cum ianua colligit ignes;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII54)
namque in eadem una cuiusvis iam brevitate corporis inter se multum variare figurae non possunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 12:3)
neque enim mediocri clade coorta flammae tempestas Siculum dominata per agros finitimis ad se convertit gentibus ora, fumida cum caeli scintillare omnia templa cernentes pavida complebant pectora cura, quid moliretur rerum natura novarum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 21:2)
Sed Scropha et Asina, quae viris non mediocribus cognomenta sunt, volo dicas unde contigerint, cum contumeliae quam honori propiora videantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 28:3)
Eodem argumento significatur et tempus quo angusta lux est, cum velut abrasis incrementis angustaque manente extantia ad minimum diei sol pervenit spatium, quod veteres appellavere brumale solstitium, brumam a brevitate dierum cognominantes, id est βραχὺ ἦμαρ:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 15:1)
Hos Platonis versiculos, quorum magis venustatem an brevitatem mireris incertum est, legisse me memini in Latinum tanto latius versos quanto solet nostra quam Graecorum lingua brevior et angustior aestimari:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 16:2)
M. Cicero, cum apud Damasippum coenaret et ille mediocri vino posito diceret:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 2:1)
Ecce dicendi genus quod nusquam alibi deprehendes, in quo nec praeceps brevitas nec infrunita copia, nec ieiuna siccitas nec laetitia pinguis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 15:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION