도구

도구

라틴어 문장 검색

Idque docet uerum ficta sub ymagine rerum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIX. De uiro, dracone et simia 20:3)
Ad quem captandum leo se pro tempore blandum Finxit, ut est moris, ubi spes rudis extat amoris;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXII. De camelo, coruo, lupo, ursa et leone 23:4)
Oraculum. Verbum Domini super Israel et super Iudam. Oraculum Domini, qui extendit caelum et fundat terram et fingit spiritum hominis in eo:
(불가타 성경, 즈카르야서, 12장1)
Hi autem, qui iniquo sacrificio praepositi erant, propter antiquam cum viro amicitiam tollentes eum secreto rogabant, ut afferret carnes, quibus uti ei liceret quaeque ab ipso paratae essent, et fingeret se eas manducare, quas rex imperaverat de sacrificii carnibus,
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 6장21)
" Non enim aetati nostrae dignum est fingere, ut multi adulescentium arbitrantes Eleazarum nonaginta annorum transisse ad morem alienigenarum
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 6장24)
quae secundo huius institutionis libro digessimus et infra (v. 9) ex secudno huius institutionis musicae libro et quarto ptendum est. Hinc eius opera, qui titulos finxit et indices eorum composuit, formula (e.g. p. 255, v. 16) de musica id est armonica institione liber orta videtur.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Editoris 4:9)
Si ergo numerus alium intra se numerum habens eius duas partes habuerit, superbipartiens nominatur, sin vero tres, supertripartiens, quodsi iiij, superquadripartiens, atque ita progredientibus in infinitum fingere nomina licet.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De tertia inaequalitatis specie, quae dicitur superpartiens deque eius speciebus earumque generationibus. 2:3)
Itaque ex utroque nomine ficto vocabulo est speciesque eius ad illarum scilicet fiunt imaginem proportionum, ex quibus ipse numerus originem trahit.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De multiplici superparticulari. 1:7)
Ut enim quinarii subiectam notulam fingant de v, vel denarii, quam descripsimus, id est de x, et alias huiusmodi non natura posuit, sed usus adfinxit.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De per se constante quantitate, quae in figuris geometricis consideratur; in quo communis ratio omnium magnitudinum. 1:7)
ea tantum animi tui sicuti tu tibi fingis mutata peruertit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:3)
Quem non externae pepulerunt fingere causae
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVIII 4:1)
etenim perfectione sublata unde illud quod imperfectum perhibetur exstiterit ne fingi quidem potest.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 1:5)
Quod si natura quidem inest sed est ratione diuersum, cum de rerum principe loquamur deo, fingat qui potest quis haec diuersa coniunxerit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:16)
ergo etiam fingis mundum esse novum, nec hoc poteris declarare.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 33:5)
Tu arguis in contrarium, quia ponere talem formam voluntatis in Deo, hoc est fingere.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 84:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION