도구

도구

라틴어 문장 검색

damnatio tantum Arei et Alcibiadis, quae nuper facta erat, sublata est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 454:2)
curisque et vigiliis, cum identidem species et umbrae insontis interempti filii agitarent, extinctum esse cum diris execrationibus alterius.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 646:2)
quid Perseus, novus rex, omnis iniuriae insons, suo beneficio paternas simultates obliterans, meruit, cur soli omnium hostes ei simus?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 291:2)
adeo tamen ad extremum spei venit reus, ut octo centuriae ad damnationem defuerint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 186:1)
simul Alcumenae, quam vir insontem probri Amphitruo accusat, veni ut auxilium feram:
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 3, scene 14)
non edepol faciam, neque me perpetiar probri falso insimulatam, quin ego illum aut deseram aut satis faciat mi ille atque adiuret insuper, nolle esse dicta quae in me insontem protulit.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 3, scene 25)
Ille ecastor suppilabat me, quod ancillas meas suspicabar atque insontis miseras cruciabam.
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 5, scene 256)
tu Pistoclerum falso atque insontem arguis.
(티투스 마키우스 플라우투스, Bacchides, act 3, scene 3105)
si non facit, tu male facis, quae insontem insimules.
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 5, scene 279)
Faciundum est mi illud, fieri quod illaec postulat, si me illam amantem ad sese studeam recipere, quando ego quod feci, id factum Amphitruoni offuit atque illi dudum meus amor negotium insonti exhibuit, nunc autem insonti mihi illius ira in hanc et male dicta expetent.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 3, scene 27)
insontis amici duo posuit, et 'insontis' et 'amici'. et plus est quod amicum dixit, quam propinquum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 931)
et casum insontis m. i. amici] [aut] quod interim non vindicarem amici insontis interitum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 934)
Neque vero scrupulus ille de damnatione Georgii ducis Clarentiae istius Edwardi patris apud eos quicquam valebat, cum nuper regis Henrici exemplo didicissent damnationes illas legales titulo et praetensioni ad coronae fastigium nullo modo officere.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 4:6)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION