라틴어 문장 검색

septem praetores, octo tribuni plebei illius adversarii, defensores mei;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 15장 1:3)
quos nisi manu misisset, tormentis etiam dedendi fuerunt conservatores domini, ultores sceleris, defensores necis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 22장 1:4)
nisi vero gratius putat esse vobis sui se capitis quam vestri defensorem fuisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 30장 1:2)
me defensorem calamitatum suarum, me ultorem iniuriarum, me cognitorem iuris sui, me actorem causae totius esse voluerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 4장 1:7)
alterum se cupere defensorem esse fortunarum suarum, alterum plane nolle.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 6장5)
itaque magnus ille defensor et amicus eius tibi suffragatur, me oppugnat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 7장 1:2)
nam provincia accusat cum is agit causam quem sibi illa defensorem sui iuris, ultorem iniuriarum, actorem causae totius adoptavit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 16장 4:4)
etenim cum lex ipsa de pecuniis repetundis sociorum atque amicorum populi Romani patrona sit, iniquum est non eum legis iudicique actorem idoneum maxime putari quem actorem causae suae socii defensoremque fortunarum suarum potissimum esse voluerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 20장 2:1)
in quibus exsistunt haec genera, ut accusator personam arguat facti, defensor aliquid opponat de tribus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 24장 2:2)
quae est melior igitur in hominum genere natura quam eorum, qui se natos ad homines iuvandos tutandos conservandos arbitrantur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 31:2)
Qui se committit homini tutandum improbo, Auxilia dum requirit, exitium invenit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Milvus et columbae.1)
Quare sollicitum potius aevum ducitis, Quam regem me creatis icto foedere, Qui vos ab omni tutas praestem iniuria?
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Milvus et columbae.3)
Decerne quod religio, quod patitur fides, Et graviter me tutare iudicio tuo.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta.16)
illum tutata est cum Pallade regia Iuno:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 419)
ne tamen haec dici possit fiducia mendax stultaque credulitas nostra fuisse, cave, constantique fide veterem tutare sodalem, qua licet et quantum non onerosus ero.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 414)

SEARCH

MENU NAVIGATION