라틴어 문장 검색

Externa ratio quaerat sensibus irritata et capiens inde principia - nec enim habet aliud, unde conetur aut unde ad verum impetum capiat - , at in se revertatur.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 40:1)
Frons eius ipsa dat locum fabulae et ad malam spem inritat.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 66:1)
Numquam lacrimae supprimuntur imperio, immo etiam inritantur.
(세네카, Excerpta Controversiae, book 4, pater a sepulchris a luxurioso raptus.3)
non feres, inquam, et iterum inritare inimicum in mortem tuam cupies.
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an scripta sua conburat, promittente Antonio incolumitatem, si fecisset. 1:4)
tenebraeque, per quas ipse se inritat furor,
(세네카, Troades 296:1)
irritata venit, quando contemnitur illa, nec meminit iustas ponere laesa minas:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 1013)
ingenium positis irritet Musa poetis:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 651)
"raptores ceu forte lupi, quis nare sagaci monstrat odor pinguem clausis ab ovilibus auram, irritant acuuntque famem portantque rapinae in vultu speciem, patulo ieiunia rictu fallentes;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 158)
"et nunc ecce tuas inritat callidus iras suppliciumque cupit;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권398)
Frequens vindicta paucorum odium reprimit, omnium irritat.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, F20)
Pecunia non satiat avarum, sed irritat.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, P11)
Inritare est calamitatem, cum te felicem voces.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 241)
belli Fidenatis contagione inritati Veientium animi et consanguinitate - nam Fidenates quoque Etrusci fuerunt - et quod ipsa propinquitas loci, si Romana arma omnibus infesta finitimis essent, stimulabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 161:1)
timor deinde patres incessit, ne civitatem sine imperio, exercitum sine duce multarum circa civitatium inritatis animis vis aliqua externa adoriretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 182:1)
si praeda belli per otium frui velint, memorem se et civium iniuriae et hospitum beneficii adnisurum ut appareat exsilio sibi inritatos non fractos animos esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 425:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION