도구

도구

라틴어 문장 검색

In hoc tamen amicitia probabilior et magis virtus probatur, quod nec in eo qui laeditur desinit esse quod fuit;
(DE AMICITIA, CAPUT XVI. De laesione eorum qui diligendi sunt. 2:5)
Quomodo igitur amicitia solvitur, si excluso talia sunt exhibenda ab eo a quo solvitur?
(DE AMICITIA, CAPUT XVI. De laesione eorum qui diligendi sunt. 2:11)
Ad amicitiam quatuor specialiter pertinere videntur:
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:2)
Vides ne, in quibus ab his qui merentur solvenda est amicitia?
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:10)
et hoc cum quadam moderatione et reverentia, ut si non nimius fuerit horror, semper antiquae amicitiae quaedam videantur remansisse vestigia.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:15)
Amorem amicitiae diximus esse principium.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:24)
Deinde amicitiae ponendum diximus fundamentum, Dei scilicet dilectionem;
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:27)
Quatuor subinde gradus in amicitia, quibus ad eius summam pervenitur, constituendos putavimus;
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:30)
Nam qui velut infrenes his passionibus acti semper feruntur in praeceps, in ea vitia inevitabiliter dilabuntur et corruunt, quibus amicitia, teste Scriptura, et laeditur et dissolvitur:
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:35)
Quia vero de vera amicitia loquimur quae non potest esse nisi inter bonos;
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 2:5)
Intentio ut nihil ex amicitia nisi Deum, et naturale eius bonum expectet.
(DE AMICITIA, CAPUT XVIII. In amico probanda quatuor. 1:5)
Nihil in amicitia fide praestantius, quae ipsius et nutrix videtur et custos.
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:1)
Nam ut superius diximus, nihil est quo amicitia magis laeditur quam consiliorum proditio.
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:20)
qui profecto germana et spiritali carent amicitia, propter se, et propter Deum et se expetenda, nec in se ipsis naturale amoris contuentur exemplar;
(DE AMICITIA, CAPUT XX. Intentio. 1:6)
Ipse Dominus ac salvator noster verae nobis amicitiae formam praescripsit:
(DE AMICITIA, CAPUT XX. Intentio. 1:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION