라틴어 문장 검색

Quare, vir sanctissime, Particulo, chartis nomen victurum meis Latinis dum manebit pretium litteris, Si non ingenium, certe brevitatem approba, Quae commendari tanto debet iustius Quanto poetae sunt molesti validius.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Poeta ad Particulonem.3)
Quemadmodum magis approbare tibi possum, quanto opere mirer epigrammata tua Graeca, quam quod quaedam Latine aemulari et exprimere temptavi?
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 18 1:1)
' Tum ex consilii sententia iussit denuntiari heredibus omnibus, aut agerent aut singuli approbarent causas non agendi;
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 31 12:4)
sed acri intentione diiudicandum est, immodicum sit an grande, altum an enorme.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 26 6:2)
an verear ne non approbet illa Getes?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 530)
hoc patriarcha noster sub carceris catena geminis simul ministris interpres adprobavit, quorum regressus unus dat poculum tyranno, ast alterum rapaces fixum vorant volucres.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante somnum12)
approbat tamen Deus pedestre carmen et benignus audit.
(프루덴티우스, Epilogus, Epilogus4)
Pergin istuc prius diiudicare quam scis quid veri siet?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 2, scene 219)
Ita comparatam esse hominum naturam omnium, Aliena ut melius videant et diiudicent Quam sua?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 3, scene 1141)
tu diiudica.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 5, scene 291)
Non satis est tuum te officium facere, si non id fama approbat.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 4, scene 532)
non aliter tamen dimovit obstantis propinquos et populum reditus morantem quam si clientum longa negotia diiudicata lite relinqueret tendens Venafranos in agros aut Lacedaemonium Tarentum.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 516)
non est huius temporis perpetua illa de hoc genere disputatio, quibus rebus benevolus et simulator diiudicari possit;
(퀸투스 툴리우스 키케로, COMMENTARIOLVM PETITIONIS CONSVLATVS AD M. FRATREM, 9장 8:3)
quae mihi non approbantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 138:6)
his approbatis, simul manifestum est illud quoque, quem finem vel quid summum et ultimum habeat rhetorice, quod τέλοσ dicitur, ad quod omnis ars tendit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 247:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION