라틴어 문장 검색

Vere fumos, evaporante sanie, vitiantes exhalat, et inde vicine pecudes et inscie contabescunt, dum falsis illiciendo blanditiis et figmentis aggregat sibi finitimos et infatuat aggregatos.
(단테 알리기에리, Epistolae 56:9)
nil faciet sceleris pia dextera—mirum,ut neque calce lupus quemquam neque dente petit bos—, sed mala tollet anum vitiato melle cicuta.
(호라티우스의 풍자, 2권, 01장37)
nisi Hymettia mella Falerno ne biberis diluta.
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장7)
rancidum aprum antiqui laudabant, non quia nasusillis nullus erat, sed, credo, hac mente, quod hospes tardius adveniens vitiatum commodius quamintegrum edax dominus consumeret.
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장52)
'filius Aesopi detractam ex aure Metellae,scilicet ut deciens solidum absorberet, aceto diluit insignem bacam:
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장170)
at illaintegrum perdunt lino vitiata saporem.
(호라티우스의 풍자, 2권, 04장35)
denique in os salsi venit umor saepe saporis, cum mare versamur propter, dilutaque contra cum tuimur misceri absinthia, tangit amaror.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 9:2)
denique in os salsi venit umor saepe saporis, cum mare versamur propter, dilutaque contra cum tuimur misceri absinthia, tangit amaror.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 29:12)
Congrediendum igitur et tamquam in acie quadam cum voluptariis rebus cumque ista vini licentia comminus decernendum, ut adversus eas non fuga nec absentia simus tuti, sed vigore animi et constanti praesentia moderatoque usu temperantiam continentiamque tueamur, et calefacto simul refotoque animo, si quid in eo vel frigidae tristitiae vel torpentis verecundiae fuerit, diluamus.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 9:1)
Cui tu lacte favos et miti dilue Baccho
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XI. 1:3)
Cui tu lacte favos et miti dilue Baccho paucis, quod male accusatur, absolvam.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XI. 9:2)
miti Baccho favos dilue, scilicet mitescere vinum dicens, cum mulsum coeperit fieri.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XI. 9:4)
Sed flatus quidem quasi aeque ponderosus in ima delabitur, aquae vero qualitas non solum ipsa non inpellit in insaniam, sed et, si qua vinalis fortitudo in homine resedit, hanc diluit et extinguit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 19:1)
Inesse autem aquam musto vel hinc docetur, quod, cum in vetustatem procedit, fit mensura minus sed acrius fortitudine, quia exhalata aqua qua molliebatur remanet vini sola natura cum fortitudine sua libera, nulla diluti humoris permixtione mollita.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 20:1)
Media igitur pars quantum a confinio summi utriusque tantum a noxa remota est quasi nec turbulenta nec diluta.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 16:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION