라틴어 문장 검색

sunt porro multae condicione ipsa rei longae narrationes, quibus extrema (ut praecepi) prooemii parte ad intentionem praeparandus est iudex;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 136:3)
denique utique narrandum est, quidquid aliter quam adversarius exposuit narrari potest, aut etiam prooemia sunt in his causis supervacua;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 169:1)
nonne timuisse, si minus vim deorum hominumque famam, at illam ipsam noctem illas non limen non cubile non parietes denique ipsos, superiorum sermo vero aversus a iudice et brevius indicat interim et coarguit magis, de qua re idem, quod in prooemio dixeram, sentio, sicut de prosopopoeia quoque;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 194:3)
unde Ciceroni quoque in prooemio, cum diceret pro Milone, digredi fuit necesse, ut ipsa oratiuncula qua usus est patet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 239:1)
nam neque prooemii neque narrationis est alius usus, quam ut iudicem huic praeparent;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 5:1)
dividere igitur haec officia commodissimum, quae plerumque sunt, ut dixi, prooemio similia, sed hic liberiora plenioraque.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 27:3)
metus etiam, si est adhibendus, ut faciat idem, hunc habet locum fortiorem quam prooemio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 31:4)
omnes autem hos adfectus, etiamsi quibusdam videntur prooemio atque epilogo sedem habere, quibus sane sint frequentissimi, tamen aliae quoque partes recipiunt, sed breviores, ut cum ex iis plurima sint reservanda.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 69:1)
quibus ex locis ducenda sint, et manifestum omnibus et a nobis in ratione prooemii atque epilogi dictum est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 93:4)
hoc genus dicti consequens vocant quidam, atque illi simile, quod Cicero Curionem, semper ab excusatione aetatis incipientem, facilius cotidie prooemium habere dixit, quia ista natura sequi et videantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 185:1)
negare sit satis an defendere, ubi prooemio utendum et quali, narrandumne et quomodo, iure prius pugnandum an aequo, qui sit ordo utilissimus, tum omnes colores, aspere an leniter an etiam summisse loqui expediat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 249:3)
quod pertinet ad actorem, non plane dissentio a Celso, qui sine dubio Ciceronem secutus instat tamen huic parti vehementius, ut putet primo firmum aliquid esse ponendum, summo firmissimum, imbecilliora medio, quia et initio movendus sit iudex et summo impellendus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 16:1)
quanquam autem dissentire vix audeo a Cicerone, qui multos secutus auctores dicit, finitionem esse de eodem et de altero, semper enim neganti aliquod esse nomen dicendum quod sit potius:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 136:1)
atque providendum ut, si sensu non pugnant, comprehensione dissentiant.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 140:2)
persuadendum enim iudici est, qui etiamsi verbis devinctus est, tamen, nisi ipsi rei accesserit, tacitus dissentiet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 143:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION