라틴어 문장 검색

Dives vero non oblitus fraudis suaenequissimae adduxit homines, ut oleum emerent.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:21)
Dictum fuit de quodam divite in civitatem eunte quod sacculum milletalentis plenum deferret secum et insuper aureum serpentem oculos habentemiacinctinos in sacculo eodem.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:1)
Dives autem plenus nequitiae ait:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:15)
At homines civitatis illius diviti faventes, pauperi deroganteset inexorabile contra fortunam pauperis odium gerentes illum ad iustitiamdetraxerunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:19)
Quod simul audivit, divitem et pauperem et pecuniam sibi praesentari praecepit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:23)
Iste homo dives bonus multumest et credibilis et veritatis magnum habet testimonium, et non est credibileeum aliquid interrogare quod non amisisset.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:34)
et iste dives homo eat ad praeconem et faciat interrogare sacculumcum duobus serpentibus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:40)
Dives vero qui sacculum perdiderat, hoc audiens inquit:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:42)
Rex inde suum tradidit censum diviti, dives autem pauperi, et ita philosophussensu atque ingenio pauperem liberavit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:45)
Turpe quidem est multum diviti homini esse avarum, mediocri autemhomini pulchrum est esse largum.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 132:2)
Dictum fuit quod quidam latro ad domum cuiusdam divitis perrexit intentionefurandi.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 159:1)
Eius frateralterius regni dives mercator remotam incolebat civitatem.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 175:2)
Vide ne decipiant te saeculares deliciae et irretitus fallaciissaecularibus mortis venturae obliviscaris, ne tibi contingat sicut latronidomum divitis ineunti.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 213:2)
Domum divitis fur intravit et diversis eam gazis plenam invenit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 215:1)
Hunc vero in modum transeuntia mundi gaudia sectantes et diversis utretineant inhiantes de improviso veniens dies, id est finis vitae, intercipitet quaeque cupita velint nolint adimit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 220:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION