도구

도구

라틴어 문장 검색

De paupertate et divitiis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 250:1)
et divitiæ et opes temporales, quantum in se, bonæ sunt, "quiaomnis creatura Dei bona;"
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 251:5)
Per temporales insuper opes atque divitias acquirit homo magnam potentiam, ita quod reges et principes ac fere quilibet homines eam sequantur et timeant.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 252:6)
"Mendicitatemet divitias ne dederis mihi, " Domine!
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 257:6)
" Utaris ergo divitiis, et eis abstineas moderateatque scienter et secundum virtutem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 257:14)
In acquirendis ergo opibus et divitiis conservandis et utendis tres comitestecum habeas, scilicet Deum et conscientiam et bonam famam, vel ad minusDeum et conscientiam, secundum quod de hijs plenius notatum invenies inlibro de Amore et Dilectione Dei et Proximi et Aliarum Rerum et de FormaVitæ, in titulo:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 258:2)
Nullæ enim opes vel divitiæ sumptibus guerræ, meoarbitrio, sunt sufficientes;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 261:1)
Quantumcunque enim sit homo dives, oportet illum, si in guerra diu perseveraverit, aut divitias aut guerramperdere, aut forte utrumque simul et personam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 261:4)
si divitiis multum habundat, in sumptibusmulto magis habundabit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 261:6)
Et non solum divitiæ perduntur per guerram, sed etiam amor Dei etparadisus et vita præsens et amici ac noti per adversam guerræfortunam taliter amittuntur, quod loco prædictorum omnia mala succedunt, et ad inferna hominis anima simul cum corpore pergere molitur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 262:10)
"Melius est nomen bonum quam divitiæ multæ;"
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 313:18)
Ex temporis inertia accidit quia hominesin divitiis solum iudicant gloriandum.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 59:7)
De divitiis.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 134:1)
Non deneges Deum pro paupertate, et pro divitiis noli superbire.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 139:2)
Et si cupido satisfacere voluerisanimo, licet congregatis quaecumque in toto mundi ambitu continentur divitiis, sitis tamen ardebit habendi.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 141:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION