도구

도구

라틴어 문장 검색

nec correptus alter ab altero doleat;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:2)
Unde tutius iudicant sic quemquam amare, ut possit odire cum velit;
(DE AMICITIA, CAPUT VIII. Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda. 1:6)
Sit illius ista sententia, cui placet sic amare hodie ut cras oderit;
(DE AMICITIA, CAPUT VIII. Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda. 1:11)
Ex ratione simul et affectu, quando is quem ob virtutis meritum ratio suadet amandum, morum suavitate, et vitae lautioris dulcedine, in alterius influit animum;
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:16)
Homo certe ille mihi carissimus est, et semel a me receptus in amicitiam, a me poterit numquam non amari.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:51)
Nam etsi his omnibus ab eo quem in amicitiam receperas, impetaris, quibusdam quippe moris est, ut cum ipsi sic vixerint, ut non iam mereantur amari;
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 2:19)
Patientia vero, ne correptus doleat, ne corripientem contemnat vel odiat, ut eum pro amico quaelibet adversa sustinere non pigeat.
(DE AMICITIA, CAPUT XVIII. In amico probanda quatuor. 1:7)
Putas ne quemquam mortalium esse qui non velit amari?
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 2:16)
Ergo et ipsum felicissimum non negabis qui in eorum inter quos vivit visceribus requiescit, amans omnes et amatus ab omnibus, quem ab hac suavissima tranquillitate, nec suspicio dividat, nec timor excutiat.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 2:24)
ita ut rea sibi nostra videatur conscientia, si non amaverimus redamantem, aut si amantem non redamaverimus.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 2:9)
Cum enim quidquid ipse deliquerit, ita redundet in amicum, ut non solum intra se erubescat et doleat, sed etiam his qui videt vel audit, sibi ac si ipse peccasset, improperet;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVI. Quid sibi impendere debeant amici. 1:8)
Sunt enim nonnulli qui se putent non amari, quia non possunt promoveri;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:29)
Quam utile tunc dolere pro invicem, laborare pro invicem, onera sua portare invicem, cum unusquisque pro altero semetipsum neglegere dulce habet;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:6)
quando timore sublato quo nunc pro invicem metuimus, et solliciti sumus, omni adversitate depulsa, quam oportet nunc ut pro invicem sustineamus, mortis insuper aculeo cum ipsa morte destructo, cuius nunc punctionibus plerumque fatigati, necesse est ut pro invicem doleamus, securitate concepta, de summi illius boni aeternitate gaudebimus;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:16)
Si nostra manet concordia discors, Defiluet in membra capitis iactura dolentis, Deffluet in ramos vicium radicis amare, Deffluet in riuos tabes cognata fluento.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 16:19)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION