라틴어 문장 검색

quid vos eloquii canam Latini, Arpinas, Patavine, Mantuane?
(페트로니우스, 사티리콘, FRAGMENTA, IV2)
Non illi vis, non granditas, non subtilitas, non amaritudo, non dulcedo, non lepos defuit:
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 21 5:2)
Nec tamen eloquio lingua nocente caret.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 815)
quam populus iudexque gravis lectusque senatus, tam dabit eloquio victa puella manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:313)
nunc tibi et eloquii nitor ille domesticus adsit, quo poteras trepidis utilis esse reis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 221)
mirarisque alios, cum sis mirabilis ipse, nec lateant artes eloquiumque tuum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 512)
dumque silens adstat, status est vultusque diserti, spemque decens doctae vocis amictus habet, mox, ubi pulsa mora est atque os caeleste solutum, hoc superos iures more solere loqui, atque "haec est " dicas "facundia principe digna "eloquio tantum nobilitatis inest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 518)
primus amans carmen vigilatum nocte negata dicitur ad clausas concinuisse fores, eloquiumque fuit duram exorare puellam, proque sua causa quisque disertus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권77)
Qui licet eloquio fidum quoque Nestora vincat, haud tamen efficiet, desertum ut Nestora crimen esse rear nullum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 8:1)
melius Telamonius ibit eloquioque virum morbis iraque furentem molliet aut aliqua producet callidus arte.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 29:7)
sive per ingenuas aliquis caput extulit artes - quaelibet eloquio fit bona causa tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 920)
frater ad eloquium viridi tendebat ab aevo, fortia verbosi natus ad arma fori, at mihi iam puero caelestia sacra placebant, inque suum furtim Musa trahebat opus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 109)
seps insueta subit serpere flexibus et vibrare sagax eloquii caput:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권17)
O linguam miro verborum fonte fluentem, Romani decus eloquii, cui cedat et ipse Tullius!
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권187)
quo nunc nemo disertior exultat, fremit, intonat, ventisque eloquii tumet:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section pr11)

SEARCH

MENU NAVIGATION