라틴어 문장 검색

"Roma, tuum nomen terris fatale regendis, qua sua de caelo prospicit arua Ceres, quaque patent ortus et qua fluitantibus undis Solis anhelantes abluit amnis equos."
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 529)
vascula intus pure propera atque elue:
(티투스 마키우스 플라우투스, Aulularia, act 2, scene 34)
iuben an non iubes astitui aulas, patinas elui, laridum atque epulas foveri foculis ferventibus?
(티투스 마키우스 플라우투스, Captivi, act 4, scene 296)
inest amoris macula huic homini in pectore, sine damno magno quae elui ne utiquam potest.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 1, scene 1124)
et una binae singulis quae datae nobis ancillae, eae nos lavando eluendo operam dederunt, aggerundaque aqua sunt viri duo defessi.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 1, scene 25)
tu argentum eluito, idem exstruito.
(티투스 마키우스 플라우투스, Pseudolus, act 1, scene 230)
Eho an te paenitet, in mari quod elavi, ni hic in terra iterum eluam?
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 2, scene 748)
Eluas tu an exunguare, ciccum non interduim.
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 2, scene 750)
] volo eluamus hodie, peregrina omnia relinque, Athenas nunc colamus.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 5, scene 229)
superis abluebantur, ut donec me flumine vivo abluero:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 6353)
prius tamen voluit ablui cruorem cum ait 'date vulnera lymphis abluam'. plenius tamen infra ait 'semianimemque sinu germanam' usque 'veste cruorem', ut tamquam in veste pura legitimo ritu morti data haberetur, quae quod sacratum crinem habuerit, vitae fuerit inmorata:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 6838)
Si uultis ablui fonte illo salutari, quo pater uester ablutus est, potestis etiam panis sancti, cui ille participabat, esse participes;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. V. 1:15)
Adeo autem aquae densitas non nocet abluendis, ut saepe qui aliquas species purgatas volunt, ne sola aqua vel dulci tardius hoc efficiant, admisceant illi cinerem vel, si defuerit, terrenum pulverem, ut crassior facta celerius possit abluere.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 22:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION