라틴어 문장 검색

Qui quoniam et doctor suauissimus, et eorum, quae agenda docebat, erat exsecutor deuotissimus, libenter auditus ab uniuersis, inmutauit piis ac sedulis exhortationibus inueteratam illam traditionem parentum eorum, de quibus apostolicum illum licet proferre sermonem, quod aemulationem Dei habebant, sed non secundum scientiam;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXII.4)
Icilii contra tribunos militum creandos dicere et tandem aliquando impertiendos plebi honores.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 599:1)
qui crederent duobus nunc in locis sua voluntate impertituros plebi honorem, qui octona loca tribunis militum creandis occupare soliti sint, et ad consulatum viam fieri passuros, qui tribunatum saeptum tam diu habuerint?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 390:1)
pro his impertitis furiosum iuvenem sequentes oppugnatum patriam nostram veniunt!
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 431:1)
et ut quisque audierat exercitum hostium imperatoremque occisum, legiones Romanas incolumes, salvos consules esse, extemplo aliis porro impertiebant gaudium suum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 742:1)
discursum inde ab aliis circa templa deum, ut grates agerent, ab aliis domos, ut coniugibus liberisque tam laetum nuntium impertirent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 745:1)
In contionem inde prodire iussus gaudiumque id populo inpertire.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 529:1)
huic rogationi quattuor tribuni plebis, quia non ex auctoritate senatus ferretur, cum intercederent, edocti populi esse, non senatus, ius suffragium quibus velit impertire, destiterunt incepto.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 434:1)
atque ille vero minus minusque impendio curare minusque me impertire honoribus.
(티투스 마키우스 플라우투스, Aulularia, PROLOGVS9)
advenientem peregre erum [suom] Stratippoclem impertit salute servos Epidicus.
(티투스 마키우스 플라우투스, Epidicus, act 1, scene 231)
postea, si quid superfit, vicinos impertio.
(티투스 마키우스 플라우투스, Pseudolus, act 1, scene 543)
adversum veniat, opsecret, se ut nuntio hoc impertiam;
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 2, scene 120)
sapientiæcupidus et docilis, quæ scieris sine arrogantia postulanti impartiens, quænescieris sine occultatione ignorantiæ tibi benigne postula impertiri.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 6:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION