라틴어 문장 검색

Hie subiecta uidet, formis uiduata, reuerti Ad Chaos antiqum propriamque requirere matrem Inque statu proprio puram iuuenescere formam Nec sua degeneris subiecti tedia flere;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 40:2)
Musa rogat, dolor ipse jubet, natura precatur, Ut donem flendo, flebile carmen eis. Heu!
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 1:6)
Flet natura, silent mores, proscribitur omnis Orphanus a veteri nobilitate pudor.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 1:9)
Illic ore thymus disparere disputans[0439B] Certabat, reliquis floribus invidens Narcissi sociis flore, jocantia Ridebant tacito murmure flumina.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 3:3)
Flevit super his omnis populus Catholicorum, quoniam fortes consiliarii et auctores rerum capitalium habebantur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 58:5)
quidam vero super ejus dolore nimium ac dolenter flebant, eo quod tanto principe destitui in hoc longo exsilio pertimescebant.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 36:7)
Dehinc regem circumstantes ac plurimum flentes, gestatorioque eum imponentes, Jerusalem in nimia lamentatione virorum ac mulierum detulerunt medicos peritissimos illi acquirentes, quorum arte et peritia ab hac mortifera plaga rex et fortis athleta posset convalescere.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 44:6)
fleverunt et universi principes exercitus;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 104:17)
flevit et amarissimis lacrymis super eum nobilis uxor comitis Baldewini Hamaicorum, eo quod socius et conviator de terra longinqua Galliae descendisset ad adorandum in Jerusalem.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 104:18)
Tankradus vero rursus de Mamistra admonuit, de [0680A] Gybel prorsus tacuit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 12:6)
Rex, ut haec audivit, legatos sub judicio mortis hunc ingratum rumorem tacere jussit:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 32:5)
Proximus est ille Deo, qui sit ratione tacere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 11:5)
Refrenanda eciam est lingua ut taceat ne multa verba effundat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 19:4)
Nam utait Ieronimus, "Tacere qui nescit loqui;"
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 19:5)
Unde quidam sapiens interrogatus, cur tantum taceret, an quiastultus esset, respondit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 19:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION