라틴어 문장 검색

Qui, siqua est pietas, ab acutae vulnere falcis, a pecoris morsu frondes defendite nostras.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 34:10)
deficiunt silvae, cum tu lassata sequendo concidis et dura positis tellure capillis, Bybli, iaces frondesque tuo premis ore caducas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 52:6)
Structoque utrimque theatro ceu matutina cervus periturus harena praeda canum est, vatemque petunt et fronde virentes coniciunt thyrsos non haec in munera factos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 4:3)
Laetus abit gaudetque malo Berecyntius heros pollicitique fidem tangendo singula temptat Vixque sibi credens non alta fronde virentem ilice detraxit virgam:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 14:1)
Hunc circa passim varias imitantia formas somnia vana iacent totidem, quot messis aristas, silva gerit frondes, eiectas litus harenas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 68:13)
Talia temptanti "prius" inquit "in aequore frondes" Glaucus "et in summis nascentur montibus algae, sospite quam Scylla nostri mutentur amores!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 6:1)
quam socia postquam pariter cum vite probavit, "at si staret" ait "caelebs sine palmite truncus, nil praeter frondes, quare peteretur, haberet;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 77:2)
quaeque solent canis frondes intexere filis agrestes tineae (res observata colonis) ferali mutant cum papilione figuram.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 30:5)
utque viret semper laurus nec fronde caduca Carpitur, aeternum sic habet illa decus?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 125)
aspiceres nudos sine fronde, sine arbore, campos . heu loca felici non adeunda viro!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1034)
cernere erat steriles subito splendescere frondes, accensisque eitum foliis magno inpete late conlucere Deum, nec spinea laedere texta, lambere sanguineos fructus et poma eruenta, stringere mortiferi vitalia germina ligni, quandoquidem tristes purgantur sanguine eulpae, quem contorta rubus densis cruciatibus edit.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 325)
inlevit caecos oculos et lumina limo reddidit umectam sacro sputamine terram contrectans digitis:
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3226)
certatim interea roranti pumice raucas exspectant scatebras et sicco margine pendent, hoc limum iubet inpositum de fonte lavari Christus et infusa vultum splendescere luce.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3229)
tunc etenim factam video, cum cordis amici intravit germana domum limique recentis hospita et ipsa recens fraterna sedit in aula.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3270)
ipsa quidem sincera fuit dum conditur olim, quae collata rudem fecit viviscere limum, utpote de liquido naturae semine primos accipiens habitus superoque expressa sereno, sed mox, ut gravido iussa est innectier arvo, suavibus inlecebris nimium blandita refrixit deque volutabris pretiosum polluit ignem, dum transgressa Dei positum fas inproba calcat, haec prima est natura animae, sic condita simplex decidit in vitium per sordida foedera carnis, exim tincta malo peccamine principis Adae infecit genus omne hominum quod pullulat inde, et tenet ingenitas animarum infantia in ortu primi hominis maculas, nec quisquam nascitur insons.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3298)

SEARCH

MENU NAVIGATION