도구

도구

라틴어 문장 검색

Nunc eadem replicare perlongum est et, si cui placet, de illo potest haurire fonticulo.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 16:2)
tu te perdere aestimas, quidquid in praesenti non hauseris, comederis, devoraris, et illae futura desiderant et credunt vera esse, quae scripta sunt.
(히에로니무스, 편지들, Ad Asellam 5:6)
Cumque aestuaret febribus et venarum fontes hauriret calor, lasso anhelitu tristem avunculum consolabatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 13:9)
Urbs inclita et Romani imperii caput uno hausta est incendio.
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 5:2)
"usque adeo nihil est, quod nostra infantia caelum hausit Aventini baca nutrita Sabina?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III35)
Ludos forte celebrabat, cum adremigantes litori Romanas classes vident, atque hostem rati emicant, sine discrimine insultant.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM TARENTINUM 4:1)
Et tribunus plebi Metellus exeuntem ducem hostilibus diris devoverat, et cum Zeugma transisset exercitus, rapta subitis signa turbinibus hausit Euphrates, et cum apud Nice-phorium castra posuisset, missi ab Orode rege legati nuntiavere, percussorum cum Pompeio foederum
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PARTHICUM 3:1)
ad hoc adsiduis in eruptione hostium proeliis, quo tempore egregia virtus Scaevolae centurionis emicuit, cuius in scuto centum atque viginti tela sederunt;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 40:2)
Infesta primum siti regio, tum quibusdam salmacidae infestiores, novissime quae iam ab invalidis et avide hauriebantur noxiae etiam dulces fuere.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM PARTHICUM SUB ANTONIO 8:1)
reliqua adversus exteras gentes, quae districto circa mala sua imperio diversis orbis emicabant.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CUM ANTONIO ET CLEOPATRA 12:2)
iuvat integros accedere fontis atque haurire iuvatque novos decerpere flores insignemque meo capiti petere inde coronam, unde prius nulli velarint tempora Musae;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 23:4)
quod genus e nostro com missus corpore sanguis emicat exultans alte spargitque cruorem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 5:5)
iuvat integros accedere fontis atque haurire, iuvatque novos decerpere flores insignemque meo capiti petere inde coronam, unde prius nulli velarint tempora musae;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 1:2)
namque omnes plerumque cadunt in vulnus et illam emicat in partem sanguis, unde icimur ictu, et si comminus est, hostem ruber occupat umor.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 33:6)
et ramosa tamen cum ventis pulsa vacillans aestuat in ramos incumbens arboris arbor, exprimitur validis extritus viribus ignis, emicat inter dum flammai fervidus ardor, mutua dum inter se rami stirpesque teruntur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 37:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION