도구

도구

라틴어 문장 검색

Igitur cum sacra Scriptura dulcesceret, et parum illud scientiae quod mihi mundus tradiderat, earum comparatione vilesceret, occurrebant animo quae de amicitia in praefato libello legeram, et iam mirabar quod non mihi more solito sapiebant.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:11)
Miror cur a me haec aestimas esse quaerenda, cum satis super que ab antiquissimis excellentissimis que doctoribus de his omnibus constet esse tractatum;
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 2:20)
cum eius principium finem que, Christum videlicet, penitus ignoraverit.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 1:2)
Ille tuus quem prae omnibus nobis, ut multis videtur, tibi probas amicum, aliquid quod tibi displicere nullatenus potuit ignorare, ante paucos dies, ut nos putabamus, ira praeventus et dixit, et fecit;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:43)
Nam et ego ista novi, sed tuum erga eum animum non ignorans, nihil tibi de his loqui praesumpsi.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:49)
Hoc autem nolo vos ignorare, inter perfectos quos sapienter electos et caute probatos, vera et spiritalis amicitia copulavit, non posse intervenire discidium.
(DE AMICITIA, CAPUT XVI. De laesione eorum qui diligendi sunt. 2:2)
Discretio, ut quid praestandum amico, quid ab amico petendum, in quibus contristandum pro amico, in quibus amico congratulandum, et quem amicum nonnumquam corripiendum credimus, pro quibus id causis fieri debeat, modum etiam ipsum, tempus quoque et locum non ignoret.
(DE AMICITIA, CAPUT XVIII. In amico probanda quatuor. 1:6)
Quid si unum haberes cuius nescires linguam, ignorares mores, cuius te lateret et amor et animus?
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:25)
Nudiustertius cum claustra monasterii circuirem, consedente fratrum amantissima corona, et quasi inter paradisiacas amoenitates singularum arborum folia, flores fructus que mirarer;
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 2:29)
"Dedit formam amicitiae quam sequamur, ut faciamus amici voluntatem, ut aperiamus secreta nostra amico, quaecumque in pectore habemus, et illius archana non ignoremus" (De Offic. lib.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 1:13)
Dum lumen proprium terre cucedit ad horam, Jam noua miratur tellus uestigia ferre, Gaudet honus, sed uis honeris pensatur honore.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 4:4)
Pacis alumpna mouet primos Concordia gressus, Et pleno cuncta perfundens Copia cornu, Et Fauor, et multo perfusa fauore Iuuentus, Et Risus nostre proscribens nubila mentis, Et Pudor, et certo contenta Modestia fine, Et Racio, mensura boni, quam semper adherens Felici gressu felix comitatur Honestas, Et Decus, et cuncta trutinans Prudentia libra, Et Pietas, et uera Fides, que fraudis in umbra Nobis ypocritum mentiri nescit amorem, Et uirtus que spargit opes, que munera fundit, Quam penes ignorat ignauam gaza quietem Nec dormire potest thesauri massa sepulti, Sed mutat uarios tociens peregrina magistros.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 6:1)
In Dauo propriam miratur noctua formam Et uultus peccata sui solatur in illo.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 22:12)
Hie elementa silent, languescunt semina rerum, Sydus hebet, natura tacet uirtusque planete Deficit et propria miratur iura tacere.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 34:27)
Quis ligat in nube pluuiam, cur mugiat aer, Quis pariat uentos, quis eorum seminet iras, Cur in tot facies exit substancia nubis, Nunc pluuie plena lacrimis, nunc cana pruinis, Nunc uestita niuis facie, nunc grandinis arma Suscipit et celi miratur terra sagitas.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 8:10)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION