도구

도구

라틴어 문장 검색

Et quid aliud heroica sua signa dicebant, nisi "scuticam vitiorum fugatricem ostendimus"?
(단테 알리기에리, Epistolae 8:3)
1. Illustrissime atque piissime domine domine Margarite divina providentia Romanorum regine et semper Auguste, fidelissima sua G. de Batifolle Dei et imperialis indulgentie gratia comitissa in Tuscia palatina, cum promptissima recommendatione se ipsam et voluntarium ad obsequia famulatum.
(단테 알리기에리, Epistolae 68:1)
Tu quoque, transtiberine sectator factionis alterius, ut ira defuncti Antistitis in te velut ramus insitionis in trunco non suo frondesceret, quasi triumphatam Carthaginem nondum exueras, illustrium Scipionum patrie potuisti hunc animum sine ulla tui iudicii contradictione preferre.
(단테 알리기에리, Epistolae 82:7)
Et si ad veram ac per se amicitiam torqueatur intuitus, nonne summorum illustriumque principum plerumque viros fortuna obscuros, honestate preclaros, amicos fuisse constabit?
(단테 알리기에리, Epistolae 92:3)
Et quod tunc humanum genus fuerit felix in pacis universalis tranquillitate hoc ystoriographi omnes, hoc poete illustres, hoc etiam scriba mansuetudinis Cristi testari dignatus est;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 16:5)
Quod autem pro romano Imperio perficiendo miracula Deus portenderit, illustrium autorum testimoniis comprobatur.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 11:12)
Cumque Galli, reliqua urbe iam capta, noctis tenebris confusi Capitolium furtim subirent, quod solum restabat ad ultimum interitum romani nominis, anserem ibi non ante visum cecinisse Gallos adesse atque custodes ad defensandum Capitolium excitasse Livius et multi scriptores illustres concorditer contestantur. 8.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 12:3)
1. Quam multis varietatibus latio dissonante vulgari, decentiorem atque illustrem Ytalie venemur loquelam;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 85:1)
3. Sed hec fama trinacrie terre, si rccte signum ad quod tendit inspiciamus, videtur tantum in obproprium ytalorum principum remansisse, qui non heroico more sed plebeio secuntur superbiam.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 98:1)
4. Siquidem illustres heroes, Fredericus cesar et benegenitus eius Manfredus, nobilitatem ac rectitudinem sue forme pandentes, donec fortuna permisit humana secuti sunt, brutalia dedignantes.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 99:1)
1. Post hec veniamus ad Tuscos, qui propter amentiam suam infroniti titulum sibi vulgaris illustris arrogare videntur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 110:1)
8. Quare, omnibus presentis capituli ad iudicium comparentibus, arbitramur nec romandiolum, nec suum oppositum ut dictum est, nec venetianum esse illud quod querimus vulgare illustre.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 134:1)
Non etenim est quod aulicum et illustre vocamus:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 141:3)
qui doctores fuerunt illustres et vulgarium discretione repleti.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 141:5)
Quare, si latium illustre venamur, quod venamur in illis inveniri non potest.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 150:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION