라틴어 문장 검색

Si quis de felicitate Diogenis dubitat, potest idem dubitare et de deorum immortalium statu, an parum beate degant, quod illis nec praedia nec horti sint nec alieno colono rura pretiosa nec grande in foro faenus.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 76:1)
Studiorum quoque quae liberalissima impensa est tam diu rationem habet, quam diu modum.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 85:1)
" Honestius," inquis, " hoc se impensae quam in Corinthia pietasque tabulas effuderint.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 87:1)
Omnes isti levi temporis impensa invenerunt, quomodo aeterni fierent, et ad immortalitatem moriendo venerunt.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 143:4)
seges illa magnum fenus agricolae dabit quaecumque laetis tenera luxuriat satis, arborque celso vertice evincet nemus quam non maligna caedit aut resecat" manus:
(세네카, 파이드라 6:17)
saepe venit magno faenore tardus Amor.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 712)
at mihi quod vivo detraxerit invida turba, post obitum duplici faenore reddet Honos;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 113)
chirographon illum, quo pervasus homo est, haec compensatio rupit, expers peccati pro peccatoribus amplum fis pretium veteremque novus vice faenoris Adam, dum moreris, de morte rapis.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum14)
misisti et, triplicis metrum trochaei spondeo comitante dactyloque, dulces hendecasyllabos, tuumque blando faenore Sollium ligasti.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium6)
tu modo fac memineris multiplicato me faenore re-munerandum, quoque id facilius possis voluptuosiusque, opus est ut sine dissimulatione lectites, sine fine lecturias;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Hesperio suo salutem 5:2)
Turpionis nostri rogata profero, allego necessitates, extrema deploro, quae duriora maerentibus amicis hinc viderentur, quod faenore ligatus corpore solveretur:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Turno suo salutem 5:1)
non tibi sepositas infelix strangulat arca divitias avidique animum dispendia torquent fenoris:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis55)
spes alit agricolas, spes sulcis credit aratis semina quae magno faenore reddat ager:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 615)
augebatur ad impensas regis animus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 563:1)
actum tamen est de pace, impetrataque foret, si, quod impensae factum in bellum erat, praestare Sabini - id enim postulatum erat - in animum induxissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 197:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION