도구

도구

라틴어 문장 검색

quid vos eloquii canam Latini, Arpinas, Patavine, Mantuane, et te, comica qui doces, Terenti, et te, tempore qui satus severo Graios, Plaute, sales lepore transis, et te multimoda satis verendum scriptorum numerositate, Varro, et te, qui brevitate, Crispe, polles, et qui pro ingenio fluente nulli, Corneli Tacite, es tacendus ori, et te Massiliensium per hortos sacri stipitis, Arbiter, colonum Hellespontiaco parem Priapi, et te carmina per libidinosa notum, Naso tener, Tomosque missum, quondam Caesareae nimis puellae ficto nomine subditum Corinnae?
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium37)
"illic augur ego et mecum quicumque parati insanire manu."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권281)
omne sedet telum, nulli sine caedibus ictus - necdum aderat virtus - non mens, non dextra quiescit, non avida arma vacant, ipsa insanire videtur Sphinx galeae custos, visoque animata cruore emicat effigies et sparsa orichalca renident:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권290)
"non si ipse reclusis comminus ex adytis in me insaniret Apollo, sed gravis unanimi casus me fratris ad urbem sponte refert:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권327)
Omnis affectus hoc habet, ut in quod ipse insanit, ceteros furere putet.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 460)
Sed et quod fratres nos vocamus, non alias, opinor, insaniunt quam quod apud ipsos omne sanguinis nomen de affectione simulatum est.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 39장 7:5)
Inde, opinor, et a quibusdam philosophia quoque eiecta est, a Thebaeis dico, et a Spartiatis et Argivis, dum ad nostra conantur, et homines gloriae, ut diximus, et eloquentiae solius libidinosi, si quid in sanctis [scripturis]1 offenderunt digestis, ex proprio instituto curiositatis ad propria opera verterunt, neque satis credentes divina esse, quo minus interpolarent, neque satis intellegentes, ut adhuc tunc subnubila, etiam ipsis Iudaeis obumbrata, quorum propria videbantur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 47장 2:1)
Quod aspiciens uulgus, aestimabat eum insanire.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XIII. 2:14)
Non, inquit, insanio, sed pessimam mihi scientiam certus prae oculis habeo.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIII. 1:12)
in humiliores libidinose crudeliterque consulebatur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 386:3)
quem patrum aut plebis esse qui aut se tanto periculo sciens offerat aut cui ex iniuria insanientis exercitus causa recte committatur?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 450:2)
hic, priusquam peteret consulatum, deinde in petendo consulatu, nunc quoque consul, priusquam castra videat aut hostem, insanit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 474:3)
qui advolutus genibus fatalem rabiem temporis eius accusat, cum velut contagione quadam pestifera non Ilergetes modo et Lacetani, sed castra quoque Romana insanierint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 502:1)
ex insolentia quibus nova bona fortuna sit inpotentes laetitiae insanire;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 570:1)
cum his mandatis legati missi orare consulem ut parceret urbi, misereretur gentis quondam sociae, nolle dicere iniuriis, miseriis certe coactae insanire;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 92:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION