라틴어 문장 검색

nam ille alter Caesoninus calventius ab adulescentia versatus est in foro, cum eum praeter simulatam versutamque tristitiam nulla res commendaret, non consilium, non dicendi copia, non rei militaris, non cognoscendorum hominum studium, non liberalitas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIO CVM SENATVI GRATIAS EGIT, 6장 1:6)
quorum et hilaritatis et vicissim tristitiae modum res ipsae de quibus agetur temperabunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 18장 3:4)
Non tenui ego diutius lacrimas, sed ad ultimam perductus tristitiam Quaeso inquam domina, certe embasicoetan iusseras dari.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 24:2)
Quotiescunque enim in convivio de usu formosorum mentio facta est, tam vehementer excandui, tam severa tristitia violari aures meas obsceno sermone nolui, ut me mater praecipue tanquam unum ex philosophis intueretur.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 85:3)
Unus forte ex vectoribus, qui acclinatus lateri navis exonerabat stomachum nausea gravem, notavit sibi ad lunam tonsorem intempestivo inhaerentem ministerio, execratusque omen, quod imitaretur naufragorum ultimum votum, in cubile reiectus est.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 103:9)
Nos dissimulata nauseantis devotione ad ordinem tristitiae redimus, silentioque compositi reliquas noctis horas male soporati consumpsimus . . .
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 103:10)
Sed huic tristitiae eadem illa succurrit ancilla, sevocatumque me non minus decoro exornavit capillamento;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 110:5)
Accessisse huic tristitiae proximum naufragium, quo amplius vicies sestertium amiserit;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 117:12)
. . Dum haec me stupente in lectulo sedet anserisque fatum complorat, interim Proselenos cum impensa sacrificii venit, visoque ansere occiso sciscitata causam tristitiae et ipsa flere vehementius coepit meique misereri, tanquam patrem meum, non publicum anserem, occidissem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 137:9)
Hoc si molestus ille ad animum rettulit, Sensit profecto se hominem non visum seni, Intempestive qui occupato alluserit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Aesopus respondet garrulo.8)
Non tamen omnino Marci nostri ληκύτηουσ fugimus, quotiens paulum itinere decedere non intempestivis amoenitatibus admonebamur:
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 2 4:1)
Nullus horror in cultu, nulla tristitia, multum severitatis;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 10 7:1)
Quod tamen si quis exstiterit, qui putet nos laetius fecisse quam orationis severitas exigat, huius - ut ita dixerim - tristitiam reliquae partes actionis exorare debebunt.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 5 6:1)
Fuerunt quibus haec eius oratio ut sera et intempestiva et praepostera displiceret, quae omisso contra dicendi tempore castigaret peractum, cui potuisset occurrere.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 5 3:1)
Ut in vita sic in studiis pulcherrimum et humanissimum existimo severitatem comitatemque miscere, ne illa in tristitiam, haec in petulantiam excedat.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 21 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION