라틴어 문장 검색

" haec mihi Stertinius, sapientum octavos, amicoarma dedit, posthac ne conpellarer inultus.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장208)
tum Vibidius Balatroni"nos nisi damnose bibimus, moriemur inulti,"et calices poscit maiores.
(호라티우스의 풍자, 2권, 08장19)
Valentinianus vastato genitali solo et inultam patriam dereliquens vomitu sanguinis extinctus est.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 15:6)
Adulescens Valentinianus et paene puer post fugam, post exilia, post recuperatum multo sanguine imperium haut procul ab urbe fraternae mortis conscia necatus est et cadaver exanimis infamatum suspendio.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 15:9)
o gloria, vincitur idem nempe et in exilium praeceps fugit atque ibi magnus mirandusque cliens sedet ad praetoria regis, donec Bithyno libeat vigilare tyranno, finem animae, quae res humanas miscuit olim, non gladii, non saxa dabunt nec tela, sed ille Cannarum vindex et tanti sanguinis ultor anulus, i demens et saevas curre per Alpes, ut pueris placeas et declamatio fias!
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X70)
exilium et carcer Minturnarumque paludes et mendicatus victa Carthagine panis hinc causas habuere;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X111)
Boiorix rex in prima acie dimicans inpigre nec inultus occiditur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM CIMBRICUM TEVTONICUM TIGURINUM 18:1)
Unus tamen extitit, qui mallet exilium.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, SEDITIO APULEIANA 3:1)
senatus exilio Metelli, damnatione Rutili debilitatus omne decus maiestatis amiserat.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, SEDITIO DRUSIANA 3:4)
si quidem carcer catenae, fuga exilium horrificaverant dignitatem.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE MARIANUM 10:3)
Tum Marius iuvenis et Carbo consules quasi desperata victoria, ne inulti perirent, in antecessum sanguine senatus sibi parentabant, obsessaque curia sic de senatu quasi de carcere qui iugularentur educti.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE MARIANUM 20:1)
Lepidum divitiarum cupido, quarum spes erat ex perturbatione rei publicae, Antonium ultionis de his qui se hostem iudicassent, Caesarem inultus pater et manibus eius graves Cassius et Brutus agitabant.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, TRIUMVIRATUS 2:1)
Caesar percussoribus patris contentus fuit, ideo ne, si inulta fuisset, etiam iusta eius caedes haberetur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, TRIUMVIRATUS 6:2)
Ulcisci autem se Cicero videbatur, ut qui respondisse sibi Vatinium meminerat, cum humeris se rei publicae de exilio reportatum gloriaretur:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 5:5)
ludens ad Ciceronis exilium.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VI. 6:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION