라틴어 문장 검색

Sol quidem et luna et sidera, cum sint splendida et emissa ad utilitates, oboediunt;
(불가타 성경, 바룩서, 4장59)
Signa in caelo gentibus non ostendent neque ut sol lucebunt neque illuminabunt sicut luna.
(불가타 성경, 바룩서, 4장66)
A facie eius contremuit terra, moti sunt caeli, sol et luna obtenebrati sunt, et stellae retraxerunt splendorem suum.
(불가타 성경, 요엘서, 2장10)
sol convertetur in tenebras, et luna in sanguinem, antequam veniat dies Domini magnus et horribilis.
(불가타 성경, 요엘서, 3장4)
Sol et luna obtenebrati sunt, et stellae retraxerunt splendorem suum.
(불가타 성경, 요엘서, 4장15)
Sol et luna steterunt in habitaculo suo, prae luce sagittarum tuarum discedunt, prae splendore fulgurantis hastae tuae.
(불가타 성경, 하바쿡서, 3장11)
Proprie tamen ipsa numerorum natura omnis astrorum cursus omnisque astronomica ratio constituta est. Sic enim ortus occasusque colligimus, sic tartitates velocitatesque errantium siderum custodimus, sic defectus et multiplices lunae variationes agnoscimus.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Proemium, in quo divisio mathematicae. 1:44)
Uisebat gelidae sidera lunae
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, III 9:1)
Quisquis composito serenus aeuo
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VII 1:1)
Condat stellas luna minores,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IX 7:1)
Par que serenis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XIII 9:1)
Saepe tranquillo radiat sereno
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VI 9:1)
Duces serenus aeuum
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VIII 21:1)
Ille dedit Phoebo radios, dedit et cornua lunae,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XII 3:1)
tu namque serenum,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVIII 26:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION