라틴어 문장 검색

Num igitur ignobilitas aut humilitas aut etiam popularis offensio sapientem beatum esse prohibebit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 102:9)
Sed ne me putes improbasse schedium Lucilianae humilitatis, quod sentio, et ipse carmine effingam:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 4:8)
Mirari equidem tam discordem libidinem coepi atque inter monstra numerare, quod ancilla haberet matronae superbiam et matrona ancillae humilitatem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 126:17)
Nam dolori sublimitatem et magnificentiam ingenium, ingenio vim et amaritudinem dolor addidit.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 20 3:1)
Tanta principis, tanta senatus, tanta Pallantis ipsius - quid dicam nescio, ut vellent in oculis omnium figi Pallas insolentiam suam, patientiam Caesar, humilitatem senatus.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 6 15:1)
224. Sobrietas et humilitas superiore saeculo vana usae sunt aestimatione.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 285:1)
Humilitas deperdita, apud hominem magnopere ardescentem ob facultatem dominandi omnia sine ulla delimitatione, demum potest tantum nocere societati et ambitui.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 285:5)
Haud facile est explicare hanc sanam humilitatem felicemque sobrietatem si autonomiam obtinemus, si de vita nostra excludimus Deum eiusque locum nostrum illud “ego” occupat, si credimus nostrum subiectivum arbitrium determinare quod bonum est aut malum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 285:6)
Fides gratuitum est Dei donum quod humilitatem animumque confidendi seque tradendi requirit, ut lucidum iter conspiciatur cum Deus et homines conveniunt, quod est historia salutis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 22:11)
Participat tunc humilitas theologiam, quae sinit « tangi » a Deo, ut coram mysterio suos fines agnoscat atque inquirat propria rationis disciplina investigabiles huius Mysterii divitias.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 67:10)
I hinc in malam rein cum istac magnificentia, Fugitive:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 5, scene 757)
verborum autem magnificentia non validius est adfectanda suasorias declamantibus, sed contingit magis;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 278:1)
his tribus narrandi virtutibus adiiciunt quidam magnificentiam, quam μεγαλοπρέπειαν vocant, quae neque in omnes causas cadit (nam quid in plerisque iudiciis privatis, de certa credita, locato et conducto, interdictis habere loci potest supra modum se tollens oratio?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 150:1)
quibus omnibus aliena est illa magnificentiae virtus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 151:2)
extra causam quoque multa, quae prosint, rogari solent, de vita testium aliorum, de sua quisque, si , si humilitas, si amicitia accusatoris, si inimicitiae cum reo, in quibus aut dicant aliquid quod prosit, aut in mendacio vel cupiditate laedendi deprehendantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 61:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION