도구

도구

라틴어 문장 검색

Tunc locuti sunt timentes Dominum, unusquisque cum proximo suo. Et attendit Dominus et audivit; et scriptus est liber memorabilium coram eo timentibus Dominum et cogitantibus nomen eius.
(불가타 성경, 말라키서, 3장16)
Clara tenebris iustusque tulit
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IX 35:1)
Lumine claro
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XIII 21:1)
Et claris auidos ornet honoribus,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IV 11:1)
Et quoniam tu idem es cui persuasum atque insitum permultis demonstrationibus scio mentes hominum nullo modo esse mortales, cumque clarum sit fortuitam felicitatem corporis morte finiri, dubitari nequit, si haec afferre beatitudinem potest, quin omne mortalium genus in miseriam mortis fine labatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 3:15)
Atqui haec effundendo magis quam coaceruando melius nitent, si quidem auaritia semper odiosos, claros largitas facit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 1:6)
Sed quam multos clarissimos suis temporibus uiros scriptorum inops deleuit obliuio!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 2:1)
Et magna titulis fulgeat claris domus,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIV 11:1)
Sed sequestrari nequit quin omne quod excellentissimum sit id etiam uideatur esse clarissimum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:13)
Quodsi claritudinem praedicatio facit, illi sint clari necesse est qui praedicantur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XI 1:14)
— Quid uero, inquit, obscurum ne hoc atque ignobile censes esse an omni celebritate clarissimum?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:18)
— Quod igitur nullius egeat alieni, quod suis cuncta uiribus possit, quod sit clarum atque reuerendum, nonne hoc etiam constat esse laetissimum?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:23)
Purpura claros nitente, saeptos tristibus armis,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IV 2:1)
Sic enim clarius testatiusque sapientiae tractatur officium, cum in contingentes populos regentium quodam modo beatitudo transfunditur, cum praesertim carcer, nex ceteraque legalium tormenta poenarum perniciosis potius ciuibus, propter quos etiam constitutae sunt, debeantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:5)
Puro clarum lumine Phoebum
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IV 2:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION