라틴어 문장 검색

Thebas Phthias unum maritimum emporium fuisse quondam Thessalis quaestuosum et frugiferum:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 278:1)
finium is ager Cassandrensium erat, longe fertilissimus omnis orae quam praetervecti fuerant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 130:1)
secunda pars celeberrimas urbes Thessalonicen et Cassandream habet, ad hoc Pallenen, fertilem ac frugiferam terram;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 360:1)
mihi istic nec seritur nec metitur, nisi ea quae tu vis volo.
(티투스 마키우스 플라우투스, Epidicus, act 2, scene 2150)
'tibi aras, tibi occas, tibi seris, tibi idem metis, tibi denique iste pariet laetitiam labos.
(티투스 마키우스 플라우투스, Mercator, act 1, scene 139)
sibi quisque ruri metit.
(티투스 마키우스 플라우투스, Mostellaria, act 3, scene 2200)
[ut hortum fodiat atque ut frumentum metat.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 5, scene 2126)
eorum licet iam metere messem maxumam, neque quicquam hic nunc est vile nisi mores mali.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 1, scene 16)
quorum inventa secuti siderum et occasus tempestatum significatus Eudoxus, Euctemon, Callippus, Meto, Philippus, Hipparchus, Aratus ceterique ex astrologia parapegmatorum disciplinis invenerunt et eas posteris explicatas reliquerunt.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER NONUS, 6장7)
sed Hercules, miseratus Daphnidis, venit ad regiam et audita condicione certaminis, falcem ad metendum accepit eaque regi ferali sopito metendi carmine caput amputavit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA OCTAVA., commline 687)
sane 'meto metis' praeteritum perfectum 'messui' facit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 543)
demessum participium est, veniens ab eo quod est 'metor'. sane ab eo quod est 'meto' praeteritum perfectum 'messui' facit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 681)
quos non aliter gladio metebant, quam messor, qui falce maturas segetes metere solet.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VIII 40:2)
Sed duobus praeteritis illum, qui post eos est positus, mox metitur, et, si post eundem ipsum, quem mensus est, alii duo transmissi sint, illum qui post duos est, rursus metitur, et eodem modo, si duos quis reliquerit, post eos qui est, a primo numero metiendus est;
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De primi et incompositi et secundi et compositi et ad se quidem secundi et compositi, ad alterum vero primi et incompositi procreatione 1:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION