도구

도구

라틴어 문장 검색

diversasque simul socios invadere turmas admonuit.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Tertius. 158:1)
dies simul et suns admonet omnes.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 14:1)
praesens pater admonet aequi.'
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 432:1)
admonet hie socios nebulamque erumpit Iason sideris ora ferens;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 494:1)
At sua longarum Minyas iam cura viarum admonet, inque ipso nequiquam tempore regem
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Septimus. 29:1)
Alfene immemor atque unanimis false sodalibus, iam te nil miseret, dure, tui dulcis amiculi?
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 301)
Etsi jam antea, hoc libro, satis multa de hujus anni rebus gestis dicta sint, pauca, tamen, disserere, et paullo altius quaedam repetere, tempus admonuit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT UNDECIMUM.32)
ast ubi me fessum sol acrior ire lavatum admonuit, fugio campum lusumque trigonem.
(호라티우스의 풍자, 1권, 06장50)
Et in principio libelli praefatus sum me de angustiis nuptiarum aut nihil omnino aut pauca dicturum et nunc eadem admoneo.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 16:8)
"Post haec, quamquam apostolus semper orare nos iubeat et sanctis etiam ipse somnus oratio sit, tamen divisas orandi horas habere debemus, ut si forte aliquo fuerimus opere detenti, ipsum nos ad officium tempus admoneat:"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:118)
Senectus vero - rursus admoneo - eorum, qui adulescentiam suam honestis artibus instruxerunt et in lege domini meditati sunt die ac nocte, aetate fit doctior, usu tritior, processu temporis sapientior et veterum studiorum dulcissimos fructos metit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 3:13)
Et non necesse est eadem ex integro scribere, cum possis inde, quae scripta sunt, mutuari Hoc tantum, ne modum egrediar epistulae, admonitam volo:
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 15:12)
Cum in conspectum venisset hostis, in tribunali recepit et conviviis adhibuit liberosque admonuit suos ut fortunam, cui tantum liceret, revererentur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM MACEDONICUM SECUNDUM 11:1)
Donec admonente Fufidio vivere aliquos debere, ut essent quibus imperaret, proposita est ingens illa tabula, et ex ipso equestris ordinis flore ac senatu duo milia electi, qui mori iuberentur:
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE MARIANUM 24:3)
denique Democritum post quam matura vetustas admonuit memores motus languescere mentis, sponte sua leto caput obvius optulit ipse.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 27:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION