라틴어 문장 검색

quae si narratio non est, ne illa quidem Ciceronis pro Cluentio prima, cuius est initium:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 105:1)
illae quoque sunt pertinentes ad causam sed non ipsius causae narrationes:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 106:1)
ficta interim narratio introduci solet, vel ad concitandos iudices ut pro Roscio circa Chrysogonum, cuius paulo ante habui mentionem;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 108:1)
ne hoc quidem simpliciter accipiendum, quod est a me positum, esse supervacuam narrationem rei, quam iudex noverit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 109:1)
neque enim narratio in hoc reperta est, ut tantum cognoscat index, sed aliquanto magis, ut consentiat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 110:1)
alioqui si apud iudicem, cui nota causa est, narratio semper videtur supervacua, potest videri non semper esse etiam ipsa actio necessaria.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 112:2)
alterum est, de quo frequentius quaeritur, an sit utique narratio prooemio subiicienda;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 113:1)
nisi forte M. Tullius in oratione pulcherrima, quam pro Milone scriptam reliquit, male distulisse narrationem videtur tribus praepositis quaestionibus;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 114:2)
quod fiet utiliter, quotiens non repellendum tantum erit crimen, sed etiam transferendum, ut his prius defensis velut initium sit alium culpandi narratio, ut in ratione antiquior cavendi quam ictum inferendi cura est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 115:3)
Sed nos ducit scholarum consuetudo, in quibus certa quaedam ponuntur, quae themata dicimus, praeter quae nihil est diluendum, ideoque prooemio narratio semper subiungitur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 117:1)
Sed in scholasticis quoque nonnunquam evenit, ut pro narratione sit propositio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 119:1)
narratio est rei factae aut ut factae utilis ad persuadendum expositio, vel (ut Apollodorus finit) oratio docens auditorem, quid in controversia sit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 120:2)
narratio est aut tota pro nobis aut tota pro adversariis aut mixta ex utrisque.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 122:2)
erit autem narratio aperta atque dilucida, si fuerit primum exposita verbis propriis et significantibus et non sordidis quidem, non tamen exquisitis et ab usu remotis, tum distincta rebus, personis, temporibus, locis, causis, ipsa etiam pronuntiatione in hoc accommodata, ut iudex quae dicentur quam facillime accipiat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 125:1)
brevis erit narratio ante omnia, si inde coeperimus rem exponere, unde ad iudicem pertinet;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 129:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION