라틴어 문장 검색

videlicet quid sit, quid pariat utilitatis;
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 2:14)
Amicitia enim spiritalis quam veram dicimus, non utilitatis cuiusque mundialis intuitu, non qualibet extra nascente causa, sed ex propriae naturae dignitate, et humani pectoris sensu desideratur;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:22)
quid cultoribus suis pariat utilitatis, velim mihi insinues.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:36)
Nam cum multas et magnas utilitates pariat amicitia fida bonorum, non illam tamen ab istis, sed ab illa istas procedere non ambigimus.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 1:11)
Neque enim a beneficiis, quibus Berzellai galaadites David parricidam filium fugientem, et suscepit, et fovit, et numeravit amicum, inter tantos viros partam credimus amicitiam, sed ab ipsa potius tantam gratiam profecisse non dubitamus.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:1)
profecto non tam utilitas parta per amicum, quam amici amor ipse delectat.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:6)
seponitur iucunditas, quam amica confabulatio pariebat.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:13)
Cum enim peremptorium sit amicitiae cupiditas, tanto certe facilius amicitia parta servatur, quanto animus ab illa peste purgatior invenitur.
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 2:28)
Nam cum quibusdam molesta sit veritas, siquidem ex ea nascitur odium secundum illud:
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:5)
obsequium amicos, veritas odium parit;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:6)
Ita in amicitia recta linea gradientibus, nullius correptio indignationem, nullius consensio culpam pariebat.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:11)
Munere Fortune melior sed parcius ipsa Gracia Nature dotes effundit in illa.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 8:3)
Hec superum soboles gressus maturat in arcem Nature proprioque domum chorus afflat honore.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 8:4)
Quid prelarga manus Nature possit et in quo Gracius effundat dotes, exponit in isto, In quo, pubescens tenera lanugine florum, Sideribus stellata suis, succensa rosarum Murice, terra nouum contendit pingere celum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 10:4)
Iste parit, nullo uexatus uomere, quicquid Militat aduersum morbos nostramque renodat, Instantis morbi proscripta peste, salutem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 10:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION