라틴어 문장 검색

sed maiore super, quam stabat, pondere victa solvitur, et qua stagna subit radice quibusque arentem mordebat humum, demissa superne iniecit sese trepido ripamque, nec ultra passa virum subitae vallavit ponte ruinae, huc undae coeunt, et ineluctabile caeno verticibusque cavis sidit crescitque barathrum, iamque umeros, iam colla ducis sinuosa vorago circuit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권221)
"arma puer rapui, nec te retinente quievi, nec tibi sollicitae tandem inter bella peperci, vive igitur potiusque animis irascere nostris, et iam pone metus, frustra de colle Lycaei anxia prospectas, si quis per nubila longe aut sonus aut nostro sublatus ab agmine pulvis:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권384)
sic ait, et magna cunctantis pectora dextra permulsit tacite seseque in corde reliquit, fulminis haud citius radiis adflata cupressus combibit infestas et stirpe et vertice flammas, quam iuvenis multo possessus numine pectus erexit sensus letique invasit amorem, ut vero aversae gressumque habitumque notavit et subitam a terris in nubila crescere Manto, obstipuit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권297)
"mala nubila, tellus, accipe, secedantque poli:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권60)
totis iamque exsul habenis indulget, caecusque avidos inlidit in aegrum cornipedem cursus, miscentur frena manusque telaque, et ad terram turbatis gressibus ambo praecipiant, ut nocte rates, quas nubilus auster implicuit, frangunt tonsas mutantque rudentes, luctataeque diu tenebris hiemique sibique, sicut erant, imo pariter sedere profundo:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권279)
qualis Hyperboreos ubi nubilus institit axes Iuppiter et prima tremefecit sidera bruma, rumpitur Aeolia et longam indignata quietem tollit hiemps animos ventosaque sibilat Arctos;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권311)
nec tu divinam Aeneida tempta, sed longe sequere et vestigia semper adora, mox, tibi si quis adhuc praetendit nubila livor, occidet, et meriti post me referentur honores.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권396)
quibus aequa partione diuisis, XXXIII primos in saeculari habitu nobilissime conuersata conpleuit, et totidem sequentes nobilius in monachica uita Domino consecrauit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXI [XXIII].4)
rursumque, qui a XVIa die mensis saepedicti usque ad XXIIam pascha celebrandum magis autumant, non minore utique errore, tametsi altero latere a recto ueritatis tramite diuertunt, et ueluti naufragia Scyllae fugientes, in Charybdi uoraginem submergendi decidunt.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 5:9)
ipsum etiam Solem defectum lumine uidit iungere pallentes nubilus annus equos:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 536)
neque eam voraginem coniectu terrae, cum pro se quisque gereret, expleri potuisse, priusquam deum monitu quaeri coeptum quo plurimum populus Romanus posset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 49:2)
tune omnia pretiosa missa sunt in praealtam voraginem urbis Romanae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri VII Periocha6)
primi, qua modo praeirent duces, per praealtas fluvii ac profundas voragines, hausti paene limo immergentesque se, tamen signa sequebantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 27:1)
Galli neque sustinere se prolapsi neque adsurgere ex voraginibus poterant neque aut corpora animis aut animos spe sustinebant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 28:1)
ac si scelus libidinemque et avaritiam solus ipse exercere in socios vestros satis haberet, unam profundam quidem voraginem tamen patientia nostra expleremus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 237:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION