라틴어 문장 검색

sat convolutis artubus sensum profunda oblivio pressit, gravavit, obruit vanis vagantem somniis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum26)
o vetustatis silentis obsoleta oblivio!
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Sanctorum Martyrum Emeterii et Chelidonii Calagurritanorum.35)
non ego te meis chartis inornatum silebo, totve tuos patiar labores inpune, Lolli, carpere lividas obliviones.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 911)
"indormit unctis omnium cubilibus oblivione paelicum?"
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 515)
Mollis inertia cur tantam diffuderit imis oblivionem sensibus, pocula Lethaeos ut si ducentia somnos arente fauce traxerim, candide Maecenas, occidis Saepe rogando:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 141)
tamen velut huic simulationi oblivionis ignoscam.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 298:2)
impietatem punire voluit, ego autem impius non sum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 58:4)
quae statim referri non poterant, contexuntur postera die, confirmatque memoriam illud tempus, quod esse in causa solet oblivionis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 138:2)
si vero aut memoria natura durior erit aut non tempus, etiam erit ad omnia se verba adligare, cum oblivio unius eorum cuiuslibet aut deformem haesitationem aut etiam silentium inducat, tutiusque multo comprehensis animo rebus ipsis libertatem sibi eloquendi relinquere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 143:2)
mihi vero illae quoque turbatae prae se ferre aliquid adfectus et ipsa oblivione curae huius commendari videntur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 295:2)
ne ille, qui nunc sceleribus suis ferox atque praeclarus est, omnibus malis excruciatus impietatis in parentem nostrum, fratris mei necis mearumque miseriarum grauis poenas reddat.
(살루스티우스, The Jugurthine War, 14장49)
Numquam enim usque eo te abigam generis humani furore damnato, ut latebram tibi aliquam parari et oblivionem velim;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 19 2:4)
Omnes illos megistanas et satrapas et regem ipsum, ex quo Idomenei titulus petebatur, oblivio alta suppressit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 21 4:3)
Profunda super nos altitudo temporis veniet, pauca ingenia caput exerent et in idem quandoque silentium abitura oblivioni resistent ac se diu vindicabunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 21 5:1)
Ut primum stomachum, quem scis non cum mari nausiam effugere, collegi, ut corpus unctione recreavi, hoc coepi mecum cogitare, quanta nos vitiorum nostrorum sequeretur oblivio, etiam corporalium, quae subinde admonent sui, nedum illorum, quae eo magis latent, quo maiora sunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 53 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION